پژوهشگران آمریکایی، یک سیستم هشدار جدید را توسعه داده‌اند که می‌تواند به جلوگیری از برخورد ماهواره‌ها در فضا کمک کند.
به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، شاید یک سیستم هشدار برخورد جدید بتواند به اپراتورهای ماهواره‌ای کمک کند تا کمی آسوده باشند.
نخستین نمونه این سیستم که توسط “اداره ملی اقیانوسی و جوی آمریکا”(NOAA) توسعه یافته است، برای هشدار دادن به اپراتورها در زمانی که فضاپیمای آنها در مسیر برخورد با جسم دیگری قرار دارد، طراحی شده است. با توجه به شلوغی مدار زمین، این یک نگرانی واقعی و فزاینده است.
این سیستم موسوم به “OADR”، یک پایگاه داده در فضای ابری است که جمعیت رو به رشد در مدار زمین را بررسی می‌کند و در صورت وجود خطر برخورد، هشدار می‌دهد؛ همان گونه که ممکن است در صورت قرار گرفتن در مسیر طوفان، هشدار آب و هوا را دریافت کنید.
این کار به این صورت انجام می‌شود که OADR، داده‌های شرایط فضا را از حسگرهای زمینی جمع‌آوری می‌کند که همراه با یکدیگر، بیشتر کره زمین را پوشش می‌دهند. OADR هم به ایستگاه‌های زمینی وابسته به دولت آمریکا و هم به شبکه‌ای از ایستگاه‌های تجاری به ویژه در نیمکره جنوبی زمین مرتبط است. همچنین این داده‌ها، مشاهدات مربوط به آب و هوای فضا و برنامه‌های زنده ماهواره‌ها را شامل می‌شوند.
سیستم OADR، همه این داده‌ها را دریافت می‌کند و تصویری از محیط مداری ارائه می‌دهد که نهایتا برای ارزیابی وجود اتصالات و برخورد نزدیک بین اجرام در مدار استفاده می‌شود. در صورت وجود این موارد، OADR می‌تواند آن داده‌ها را به عنوان نوعی پیش‌بینی آب و هوا به اپراتورهای ماهواره‌ای برساند و در حالت ایده‌آل، به آنها چند روز فرصت دهد تا ماهواره خود را از مسیر خارج کنند.
“اسکات لئونارد”(Scott Leonard)، مشاور ویژه مدیر اداره تجارت فضایی در اداره ملی اقیانوسی و جوی آمریکا، در یک کنفرانس مطبوعاتی گفت: اعلام طوفان، یک احتمال را نشان می‌دهد که به طور مداوم با به دست آوردن داده‌های جدید تغییر می‌کند. این یک ارتباط مشابه است.
سیستم OADR هنوز در حال توسعه است. سیستم تازه رونمایی‌شده، یک نمونه ابتدایی است. به گفته لئونارد، گروه OADR هنوز باید برخی از پیچیدگی‌ها را با فرآیندهای مربوط به جمع‌آوری و پیش‌بینی خودکار داده‌ها برطرف کند. اگر همه چیز طبق برنامه پیش برود، OADR تا سال ۲۰۲۴ شاهد نخستین عملیات عمومی خواهد بود و تا سال ۲۰۲۵ به طور کامل عملیاتی خواهد شد.
در حال حاضر، تعدادی از شرکت‌های تجاری وجود دارند که این نوع خدمات بررسی فضا را ارائه می‌دهند اما سازندگان OADR امیدوارند که این سیستم در نهایت، داده‌های بیشتری نسبت به این خدمات داشته باشد و قابلیت‌های پیش‌بینی بهتری را برای راه‌اندازی شامل شود.
این موضوع که مدار زمین در حال شلوغ شدن است را به سختی می‌توان مانند یک راز نگه داشت. در حال حاضر، حداقل ۲۳ هزار جسم با قطر ۱۰ سانتی‌متر یا بیشتر در فضا وجود دارد. افزایش این عدد در قرن بیست و یکم آغاز شد و از سرعت آن کاسته نمی‌شود. انتظار می‌رود که تا سال ۲۰۳۰، ۵۷ هزار ماهواره جدید وجود داشته باشد.
برخورد در فضا فقط یک داستان فانتزی و کابوس نیست. به عنوان نمونه، یک ماهواره نظامی چینی در سال گذشته، با یک قطعه موشک ۲۵ ساله روسی برخورد کرد. به نظر می‌رسد ماهواره‌های “استارلینک”(Starlink) شرکت “اسپیس ایکس”(SpaceX) که ممکن است روزی از بیش از ۴۰ هزار ماهواره را شامل شوند، دلیل خاصی برای هشدار باشند.
سیستم OADR در نظر گرفته شده است تا به طور پیشگیرانه، بزرگترین تهدیدها را پیگیری کند اما احتمالا مدتی زمان خواهد برد تا هر سیستمی بتواند میلیون‌ها جسم ریز را در مدار ردیابی کند؛ همه چیز از زباله گرفته تا تکه‌های فلز که همگی می‌توانند با توجه به سرعت حرکت در آنجا، آسیب فاجعه‌باری را به بار آورند.
منبع: خبرگزاری دانشجویان ایران