نانوذرات پالادیوم طلا (Au-Pd) در کاربردهای صنعتی مختلف به عنوان نانوکاتالیست استفاده می‌شوند. با این حال، جذب گازهای مختلف می‌تواند تغییرات جزئی در ترکیب نانوکاتالیست‌ها ایجاد کند و بر ویژگی‌های شیمیایی آن‌ها تأثیر بگذارد. توسعه یک روش جدید برای تجزیه و تحلیل این تغییرات ساختاری در نانوذرات Au-Pd برای بهبود عملکرد کاتالیزوری آن‌ها حیاتی است.

تیمی از محققان دانشگاه نورث وسترن پلتفرم جدیدی برای ویرایش ژن ابداع کرده‌اند که می‌تواند یک کتابخانه تقریباً بی‌حد و حصر از درمان‌های مبتنی بر CRISPR را ارائه دهد.

باتری دی اکسید کربن فلزی یک فناوری امیدوارکننده و سازگار با محیط زیست است، اما بازده انرژی آن محدود است. به تازگی، یک تیم تحقیقاتی به سرپرستی شیمیدانان از دانشگاه سیتی هنگ کنگ (CityU) با معرفی یک نانو ماده فاز غیرمتعارف به عنوان کاتالیزور، روشی نوآورانه برای غلبه بر این مشکل ارائه کرده‌اند که بازده انرژی باتری را تا ۸۳٫۸ درصد افزایش می‌دهد. این مطالعه طراحی جدیدی از کاتالیزورها را برای نسل جدید باتری‌های متا گاز نشان می‌دهد.

صنعت هوانوردی به دلیل خواص ویژه کامپوزیت‌های پیشرفته، نظیر وزن کم، استحکام و دوام بالا به سمت استفاده از این مواد رفته است. همراه با افزایش بهره‌وری و عملکرد هواپیماها، استفاده از این مواد پیشرفته، طراحی و ساخت سازه‌ها و اجزای مقرون به صرفه را امکان‌پذیر می‌کند، هر چند چالش‌هایی نیز وجود دارد. رفع این چالش‌ها منجر به کاهش وزن و کاهش مصرف سوخت و افزایش بهره‌وری انرژی در ساخت هواپیما می‌شود.

یک تیم تحقیقاتی در دانشگاه بریستول و با همکاری امپریال کالج و دانشگاه کالج لندن از نانومواد ساخته شده از جلبک دریایی برای ایجاد یک جداکننده قوی باتری استفاده کردند که راه را برای ذخیره انرژی سبزتر و کارآمدتر هموار می‌کند.