آیا یک سیاهچاله می‌تواند سرنخ‌هایی از “عصر بازیونیده شدن” را برملا کند؟ کهکشان‌های نزدیک و سیاهچاله‌های آنها می‌توانند پاسخ سوالاتی دربارۀ آغاز کیهان را در خود جای داده باشند.

اخترشناسان توانستند یک سیاهچاله‌ سرگردان را در کهکشان راه شیری شناسایی کنند که ۵۲۰۰ سال نوری با زمین فاصله دارد. طبق تخمین احتمالا بین ۱۰ میلیون تا ۱ میلیارد “سیاهچاله ستاره‌وار” فقط در کهکشان ما وجود دارد.

در یک شب صاف به آسمان نگاه کنید، تقریبا ۶ هزار ستاره خواهید دید. اما این تنها بخش کوچکی از تمام ستارگان در کیهان است. بقیه به قدری از ما دور هستند که با چشم غیرمسلح نمی‌توانیم آنها را ببینیم.

چطور می‌توانیم چیزهای نامرئی را ببینیم؟ با اقلیدس! این تلسکوپ که متعلق به سازمان فضایی اروپا است در آینده‌ای نزدیک، به فضا پرتاب می‌شود تا نقشه‌ای از جهان ترسیم کند و چیزهای ارزشمندی دربارۀ “ماده‌ تاریک” و “انرژی تاریک” کشف نماید.

اکنون که تلسکوپ فضایی جیمز وب با موفقیت به فضا پرتاب شده، بهتر می‌توانیم ویژگی‌های بی‌نظیر آن را بررسی نماییم. این تلسکوپ با ابزار فروسرخی که دارد می‌تواند نور اولین ستارگانی که پس از بیگ بنگ شکل گرفتند را رصد کند و بفهمد که چگونه آن ستاره‌ها، کهکشان‌ها را تشکیل دادند.

“سیاهچاله‌ها” چگونه شکل گرفتند؟ “ماده تاریک” چیست؟ در یک مدل جدید، گروهی از اخترشناسان پیشنهاد دادند که هر دوی این اسرار کیهانی را می‌توان با «سیاهچاله‌های نخستین» توضیح داد.

چیزهای زیادی وجود دارد که هنوز در مورد “ماده تاریک” نمی‌دانیم -همان مادۀ فرضی که چون از خود نور یا امواج الکترومغناطیسی منتشر یا بازتاب نمی‌کند، نمی‌توان آن را مستقیما مشاهده کرد. اما طبق یک مقاله جدید “ماده تاریک” می‌تواند “ماده معمولی” را به خودش تبدیل کند و رفته رفته کیهان را تسخیر نماید.

جهان هستی حاوی چه تعداد بیت اطلاعات است؟ خیلی زیاد. بر اساس یک محاسبه‌ی جدید، کیهان مرئی احتمالا دارای ۶۰۰ میلیون تریلیون تریلیون تریلیون تریلیون تریلیون تریلیون – بیت اطلاعات است.

اخترشناسان در یک کهکشان که ۱۲.۸ میلیارد سال نوری از زمین فاصله دارد، مولکول‌های آب و مونوکسید کربن را کشف کردند.