یکی از دانشجویان موسسه فناوری ماساچوست (MIT) برای ساخت راکتورهای فیوژن، به سراغ کامپوزیت‌های فلزی و سرامیک چاپ‌شده سه‌بعدی رفته است. این مواد با کارایی فوق‌العاده بالا برای بسیاری از بخش‌های صنعتی مهم هستند.

صنعت هوانوردی به دلیل خواص ویژه کامپوزیت‌های پیشرفته، نظیر وزن کم، استحکام و دوام بالا به سمت استفاده از این مواد رفته است. همراه با افزایش بهره‌وری و عملکرد هواپیماها، استفاده از این مواد پیشرفته، طراحی و ساخت سازه‌ها و اجزای مقرون به صرفه را امکان‌پذیر می‌کند، هر چند چالش‌هایی نیز وجود دارد. رفع این چالش‌ها منجر به کاهش وزن و کاهش مصرف سوخت و افزایش بهره‌وری انرژی در ساخت هواپیما می‌شود.

مقاله جدیدی در مجله Composites Science and Technology به چاپ رسیده است که در آن جزئیات مربوط به توسعه جوهرهای رسانای الکتریکی مبتنی بر مواد زیستی برای استفاده در افزودنی‌های چاپ سه‌بعدی تشریح شده است. این تحقیق توسط تیمی از محققان در فرانسه و ایتالیا انجام شده است.

محققان دانشگاه کارنگی ملون با هدف تغییر نحوه درمان اختلالات عصبی توسط پزشکان، پیشگام در تولید یک آرایه میکروالکترودی با نانوچاپ سه‌بعدی با چگالی فوق‌العاده بالا برای رابط‌های کامپیوتری مغزی نسل بعدی هستند.

چاپ سه بعد ساختارهای لایه‌نازک حاوی نانولوله‌های کربنی انجام شده که برای تولید ادوات و تجهیزات مورد استفاده در فضا بسیار کاربردی است.

نتایج یافته‌های محققان نشان می‌دهد که چاپ سه‌بعدی هیدروژل خود ترمیم‌شونده برای تولید حسگرهای نرم و انعطاف‌پذیر قابل استفاده است.

پژوهشگران روش جدیدی برای چاپ سه‌بعدی ارائه کردند که نیاز به پشتیبان نداشته و با کمک نانوذرات می‌توان ساختارهای هندسی پیچیده و انتزاعی را تولید کرد.

«نانو آسمان‌خراش‌های» چاپ شده سه‌بعدی به باکتری‌ها کمک می‌کنند نور خورشید را به الکتریسیته تبدیل کنند.

پژوهشگران با استفاده از چاپ سه‌بعدی نانوذرات ابزاری ساختند که می‌تواند دوپامین را در غلظت‌های بسیار کم در حد فمتومولار اندازه‌گیری کند.

محققان NEMS مبتنی بر سیلیکون با قابلیت‌حسگری ساختند که پایداری و حساسیت بالایی دارند و می‌توان از آن‌ها در حوزه‌های مختلف نظیر تلفن همراه استفاده کرد.