تیمی از محققان در مرکز سرطان اندرسون دانشگاه تگزاس، یک پلتفرم نانویی توسعه داده‌اند که می‌تواند نحوه مشاهده سلول‌های تومور جامد توسط سیستم ایمنی را تغییر دهد و آن‌ها را نسبت به ایمونوتراپی پذیراتر کند. یافته‌های پیش بالینی این پروژه نشان می‌دهد که این رویکرد، پتانسیل کاربرد گسترده‌ای در بسیاری از انواع سرطان دارد.

پژوهشگران دانشگاه کردستان با هدف ساخت یک حسگر ایمنی بسیار حساس برای تشخیص و اندازه‌گیری نشانگر سرطانی CA19-9 و غربالگری بیماران مبتلا به سرطان‌های مختلف از جمله لوزالمعده با یکدیگر همکاری کردند. در این تحقیق از راهبردهای مختلف مبتنی بر به‌کارگیری نانومواد متفاوت و اثر هم‌افزایی آن‌ها در کنار همدیگر جهت تقویت سیگنال و بالابردن حساسیت روش اندازه‌گیری نشانگر سرطانی CA19-9 با پایین‌ترین حد تشخیص استفاده شده است.

مطالعه جدیدی که با همکاری محققان دانشگاه فنلاند شرقی و دانشگاه پزشکی آنهویی در چین انجام شده، نشان می‌دهد می‌توان با ارتقاء پوشش نانوذرات مورد استفاده در درمان سرطان، هدف‌گیری تومور را افزایش داد.

محققان موسسه فناوری ماساچوست با استفاده از پلت‌فرمی نشان دادند که می‌توان برهمکنش میان سلول‌های سرطانی و نانوذرات را به تصویر کشید.

با استفاده از نانوذرات زیستی، محققان واکسنی ساختند که می‌تواند از متاستاز سرطان در ریه جلوگیری کند. این واکسن روی موش‌ها موثر بوده است.

دانشمندان به تازگی یک روش ایمنی درمانی برای مقابله با سرطان ارائه کرده‌اند. جی پراکاش و همکارانش در تحقیقات خود نانوذرات جدیدی طراحی کردند که می‌توانند سلول‌های ایمنی بدن را هدف قرار دهند تا آن‌ها را در برابر سرطان به کار گیرند.

اطلاع از دمای بخش‌های مختلف سلول می‌تواند سرنخ‌های جالبی از وضعیت سلامت سلول ارائه کند، به همین دلیل محققان ژاپنی دماسنجی ساختند که می‌تواند به بررسی دمای درون سلول کمک کند.

«طراحی و سنتز همزمان نانوسامانه کربنی بر پایه کربن کوانتوم دات و نانوذرات مغناطیسی همراه با اصلاح ساختار سطح به منظور اثرگذاری بر رده سلول سرطانی» عنوان طرحی است که نفیسه فرهادیان دانشیار و عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد به انجام رسانده و بنیاد ملی علم ایران هم از این طرح حمایت کرده است.

تیمی از محققان موسسه فناوری ماساچوست (MIT) در حال توسعه نانوذرات حامل دارو هستند که به نظر می‌رسد بیشتر از داروهایی که به تنهایی تجویز می‌شوند، وارد مغز می‌شوند. با استفاده از یک مدل بافت انسانی، که به طور دقیق سد خونی مغزی را شبیه‌سازی کند، محققان نشان دادند که این ذرات می‌توانند وارد تومورها شده و سلول‌های گلیوبلاستوما را از بین ببرند.

درمان‌های سنتی سرطان با خطر آسیب رساندن به بافت‌های سالم همراه هستند زیرا برای از بین بردن سلول‌های سرطانی کار می‌کنند و می‌توانند به بافت‌های سالم نیز آسیب برسانند. دانشمندان در حال حاضر روی روش‌های درمانی مبتنی بر فناوری نانو کار می‌کنند تا بر این محدودیت غلبه کنند و احتمال بقا را در چندین نوع سرطان افزایش دهند.