با استفاده از روش خودآرایی و به کارگیری نانوذرات اکسید آهن، محققان نانوساختاری ایجاد کردند که با قیمت کم و کارایی بالا می‌تواند انرژی خورشیدی را برای تولید برق مورد استفاده قرار دهد.

مولکول‌های عنصر فلزی کمیاب نظیر نیوبیم را می‌توان به‌عنوان بلوک‌های ساختمانی مولکولی برای طراحی مواد ذخیره‌کننده الکتروشیمیایی انرژی استفاده کرد. مارک رامباران، از دپارتمان شیمی در دانشگاه اومئو، در پایان‌نامه خود روشی را برای تولید مواد جامد از محلول‌های آبی حاوی مولکول‌های نیوبیم در اندازه نانو به‌نام پلی اکسونیوبات‌ها ارائه می‌دهد.

پژوهشگران با استفاده از نانوورق‌ها و مهندسی منحصر به فرد، موفق به ساخت دستگاه‌هایی با قابلیت ذخیره‌سازی انرژی و انعطاف‌پذیری بالا شدند.

پژوهشگران ساختاری ارائه کرده‌اند که در عین حال که انرژی مورد نیاز خود را تامین می‌کند، قابلیت حسگری داشته و می‌تواند شرایط خود را نیز رصد کند.

دانشمندان برای کاهش مصرف برق سامانه‌های محاسباتی، ساختارهای دوبعدی ویژه‌ای را طراحی کردند. این ساختارها نوید کاهش مصرف انرژی در آینده نزدیک را می‌دهد.

پژوهشگران با استفاده از چیدمان دقیق نانومیله‌های طلا در یک داربستی از جنس DNA، ساختار متقارنی ساختند که می‌تواند نقش انتقال‌دهنده انرژی را ایفا کند.