دستکاری الماس برای استفاده در حسگرهای کوانتومی
محققان آزمایشگاه ملی آرگون غشاهای نازکی از الماس ساختند که در آن نقصهای اتمی ایجاد شده که بهعنوان مراکز رنگ عمل می‌کند. این غشاها قابلیت استفاده در حسگرهای کوانتومی را دارد.
مدل جدیدی از گرانش احیا شد
در اعماق تاریک فضا، مدل‌های ما از جهان بی‌نظم‌تر می‌شوند. یک مطالعه‌ی جدید که به بررسی کهکشان کوتوله‌ی فوق پراکندۀ AGC 114905 می‌پردازد، یک مدل بحث‌برانگیز در مورد گرانش را احیا کرده که سوالات بیشتری در مورد کیهان مطرح می‌کند.
الهام از ماهیچه برای تولید ساختار عضله مصنوعی
تیمی از محققان دانشگاه پنسیلوانیا با الهام از ساختار ماهیچهها، یک راهبرد جدید نوآورانه برای ایجاد عملگرهای فیبری ارائه کردند که می‌تواند منجر به پیشرفتهایی در حوزه رباتیک، پروتز و لباسهای هوشمند شود.
نانوخوشهها به ساخت قطعات الکترونیکی تجزیهپذیر کمک میکنند
محققان با استفاده از نانوخوشهها، جوهری ساختند که می‌تواند در تجزیه قطعات الکترونیکی و بازیافت مجدد آنها نقش کلیدی داشته باشد.
چرا اورانوس و نپتون رنگهای متفاوتی دارند؟
اورانوس و نپتون، دو سیاره منظومهی شمسی از بسیاری جهات جهانهایی شبیه به هم اما با رنگ متفاوت هستند. دانشمندان بهتازگی به علت این تفاوت رنگ پی بردهاند.
در اعماق تاریک فضا، مدل‌های ما از جهان بی‌نظم‌تر می‌شوند. یک مطالعه‌ی جدید که به بررسی کهکشان کوتوله‌ی فوق پراکندۀ AGC 114905 می‌پردازد، یک مدل بحث‌برانگیز در مورد گرانش را احیا کرده که سوالات بیشتری در مورد کیهان مطرح می‌کند.
در کهکشان ما اجرام غیرعادی کمین کرده‌اند و اخترشناسان به تازگی یکی از این اجرام عجیب را در فاصله تقریبی ۳۰۰۰ تا ۴۰۰۰ سال نوری از زمین شناسایی کردند که «بیوه سیاه» نام دارد.
«ماده تاریک» همان ماده گریزانی که بیشتر جرم کیهان را تشکیل می‌دهد، ممکن است متشکل از ذرات پرجرمی به نام “گراویتون” باشد که در لحظات اولیه پس از بیگ بنگ به وجود آمدند. بر اساس یک نظریه جدید، این ذرات فرضی شاید پناهگاه ماده تاریک در ابعاد اضافی باشند.
فیزیکدان پیشنهاد کردند وجود یک «جهان پاد ماده‌ای» که زمان در آن معکوس است می‌تواند “ماده تاریک” و “تورم کیهانی” را توضیح دهد.
فیزیکدان پیشنهاد کردند وجود یک «جهان پاد ماده‌ای» که زمان در آن معکوس است می‌تواند “ماده تاریک” و “تورم کیهانی” را توضیح دهد.
دانشمندان سال‌هاست می‌دانند که کهکشان راه شیری یک کهکشان هم‌نوع‌خوار است. کهکشان ما از طریق بلعیدن کهکشان‌های کوچکتر رشد کرده و سوخت لازم برای تولد ستاره‌های جدید را فراهم می‌کند.
یک پژوهش جدید نشان می‌دهد وقتی کهکشان‌های کوچک با کهکشان‌های بزرگتر برخورد کنند، کهکشان‌های بزرگتر می‌توانند کهکشان‌های کوچکتر را از «ماده تاریک» خالی کنند. “ماده تاریک” مثل یک چسب نامرئی می‌تواند کهکشان‌ها یکپارچه نگه دارد و همچنین مسئول جرم اضافی در کهکشان است.
اخترشناسان بزرگترین کهکشان رادیویی را کشف کردند. این کهکشان که قطری حدود ۱۶.۳ میلیون سال نوری دارد، در فاصله سه میلیارد سال نوری از زمین واقع شده است.
آیا یک سیاهچاله می‌تواند سرنخ‌هایی از “عصر بازیونیده شدن” را برملا کند؟ کهکشان‌های نزدیک و سیاهچاله‌های آنها می‌توانند پاسخ سوالاتی دربارۀ آغاز کیهان را در خود جای داده باشند.
اخترشناسان توانستند یک سیاهچاله سرگردان را در کهکشان راه شیری شناسایی کنند که ۵۲۰۰ سال نوری با زمین فاصله دارد. طبق تخمین احتمالا بین ۱۰ میلیون تا ۱ میلیارد “سیاهچاله ستاره‌وار” فقط در کهکشان ما وجود دارد.
