در آینده بسیار نزدیک، انتظار می‌رود کامپیوترهای کوانتومی با رویکردهای جدید روش محاسباتی ما را متحول کنند. اما برای دستیابی به چنین کاربردهای جدید فناوری کوانتومی، مدارهای مجتمع فوتونیک که می‌توانند به طور موثر حالت‌های کوانتومی فوتونیک، به اصطلاح کیوبیت‌ها، را کنترل کنند، مورد نیاز است. فیزیکدانان آلمانی برای اولین بار، ایجاد کنترل شده تابشگرهای تک فوتونی در سیلیکون در مقیاس نانو را به اثبات رساندند.

محاسبات کوانتومی، برای ارائه نتایج بر اصول مکانیک کوانتومی تکیه می‌کند. این فناوری این پتانسیل را دارد که وظایف بسیار پیچیده‌تری نسبت به کامپیوترهای سنتی انجام دهد و این کار را با سرعت‌های بالا انجام دهد، و به نوعی آن را به مرز جدیدی برای علم و مهندسی تبدیل می‌کند.

سرعت این کامپیوتر کوانتومی قابل برنامه‌نویسی که به نام یک ریاضیدان قرن پنجم نام‌گذاری شده، ۱۰ میلیون برابر از سریع‌ترین ابررایانه جهان بیشتر است.

پژوهشگران با استفاده از میکروسکوپ الکترونی، روی ساختارهای نیمه‌هادی ماشین‌کاری‌هایی انجام داده و آن‌ها را به صورت ساختارهای مکعبی درآوردند. این ساختارهای نیمه‌هادی مکعبی می‌توانند با نور برهمکنش داشته باشند و در حوزه‌هایی نظیر کامپیوتر کوانتومی استفاده شوند.

دانشمندان عملکردی تازه در رایانه‌های کوانتومی ارائه کرده‌اند که کشفی بزرگ برای این نوع رایانه‌ها محسوب می‌شود. این فناوری، که به کمک آن می‌توان محاسبات را سریع‌تر از حد تصور انجام داد، می‌تواند دنیا را تغییر دهد.

محققان نشان دادند که یک سیستم حاوی قطعات مختلف در کامپیوتر کوانتومی خطای کمتری نسبت به عملکرد هر یک از اجزاء به‌صورت منفرد دارد.