به گفته محققان موسسه علوم زیست پزشکی در دانشگاه ایالتی جورجیا واکسنی حاوی نانوذرات ساخته شده که ترکیبی از دو پروتئین است، پروتئین‌هایی که پاسخ‌های ایمنی را در برابر سندرم حاد تنفسی ویروس کرونا، تحریک می‌کند. این واکسن امکان ایمنی بهتر در برابر ویروس کرونا را فراهم می‌کند.

محققان به بررسی دو نوع نانولایه مس و نقره روی سطح پرداختند تا اثر آن‌ها را بر کرونا بررسی کنند. نتایج نشان داد که لایه‌های حاوی مس اثربخشی بهتری داشته‌اند.

با همکاری تیم‌هایی از دانشگاه‌های اصفهان و استنفورد، تشکیل خود به خود هیدروژن پرواکسید در ریزقطره‌های آب، بدون حضور هر گونه کاتالیزور یا میدان خارجی بررسی شده است.

به تازگی با استفاده از ترکیبی از نانوخوشه‌های دی اکسید تیتانیوم (TiO2) و اکسید مس (CuxO) نانوفتوکاتالیستی ساخته شده است که انواع مختلف ویروس کرونا را غیرفعال می‌کند، بدون این که نیاز به نور خورشید داشته باشد.

محققان نانوذراتی طراحی کردند که حاوی دامنه‌های اتصال گیرنده (RBDs) پروتئین سنبله (S) ساربکویروس‌های حیوانی و سندرم حاد تنفسی ویروس کرونا ۲ (SARS-CoV-2) است. این نانوذرات پتانسیل بالایی برای ساخت واکسن دارند.

در مقاله‌ای که به تازگی در نشریه Analytica Chimica Acta به چاپ رسیده است، محققان اثربخشی زیست حسگر CASCADE (تشخیص اسید نوکلئیک رنگ‌سنجی مبتنی بر CRISPR/CAS) خود را بررسی کردند. این حسگر امکان تشخیص اسید ریبونوکلئیک (RNA) ویروس کرونا را با چشم غیر با کمک نانوذرات طلا (AuNPs) فراهم می‌کند.

اگرچه پارچه‌ها عملکردهای مختلفی از خود نشان می‌دهند، اما تحقیقات اندکی پیرامون اکثر پارچه‌های ضدویروسی و ضدباکتریایی صورت گرفته است. در حال حاضر، صنایع مرتبط با توسعه منسوجات ضدویروسی به دلیل نیاز بالا به پارچه‌های بهداشتی و تمیز، تقاضای زیادی را در بازار تجربه می‌کنند. چندین مطالعه نشان داده است که پوشش پارچه‌ها با برخی موارد می‌تواند از انتقال ویروس کرونا جلوگیری کند.

آزمایشگاه علوم و بیوتکنولوژی نانو به رهبری پروفسور چائو وانگ در دانشگاه ایالتی آریزونا موفق به ساخت نانوحسگری برای تشخیص سریع اپیدمی‌هایی نظیر کرونا شده است.

محققان دانشگاه ایالتی آریزونا ابزاری ساده و حساس برای شناسایی ویروس‌هایی نظیر ابولا و کرونا ساخته‌اند که در آن از نانوذرات طلا استفاده شده است.

محققان موسسه فناوری ماساچوست با استفاده از هوش مصنوعی، مدلی ارائه کردند که با استفاده از آن می‌توان برهمکنش میان پروتئین‌ها را مطالعه کرد.