دستکاری الماس برای استفاده در حسگرهای کوانتومی
محققان آزمایشگاه ملی آرگون غشاهای نازکی از الماس ساختند که در آن نقصهای اتمی ایجاد شده که بهعنوان مراکز رنگ عمل میکند. این غشاها قابلیت استفاده در حسگرهای کوانتومی را دارد.
مدل جدیدی از گرانش احیا شد
در اعماق تاریک فضا، مدلهای ما از جهان بینظمتر میشوند. یک مطالعهی جدید که به بررسی کهکشان کوتولهی فوق پراکندۀ AGC 114905 میپردازد، یک مدل بحثبرانگیز در مورد گرانش را احیا کرده که سوالات بیشتری در مورد کیهان مطرح میکند.
الهام از ماهیچه برای تولید ساختار عضله مصنوعی
تیمی از محققان دانشگاه پنسیلوانیا با الهام از ساختار ماهیچهها، یک راهبرد جدید نوآورانه برای ایجاد عملگرهای فیبری ارائه کردند که می‌تواند منجر به پیشرفتهایی در حوزه رباتیک، پروتز و لباسهای هوشمند شود.
نانوخوشهها به ساخت قطعات الکترونیکی تجزیهپذیر کمک میکنند
محققان با استفاده از نانوخوشهها، جوهری ساختند که می‌تواند در تجزیه قطعات الکترونیکی و بازیافت مجدد آنها نقش کلیدی داشته باشد.
چرا اورانوس و نپتون رنگهای متفاوتی دارند؟
اورانوس و نپتون، دو سیاره منظومهی شمسی از بسیاری جهات جهانهایی شبیه به هم اما با رنگ متفاوت هستند. دانشمندان بهتازگی به علت این تفاوت رنگ پی برده‌اند.
“ماده تاریک” چیست؟ ماده تاریک تا به حال هرگز مشاهده نشده است، اما دانشمندان تخمین می‌زنند که 85 درصد از جرم کیهان را تشکیل می‌دهد. پاسخ کوتاه به این سوال این است که هیچ‌کس دقیقا نمی‌داند ماده تاریک چیست، اما دانشمندان از اثرات گرانشی موجود بر روی اجسام مرئی، مثل ستاره‌ها و کهکشان‌ها، به وجود آن پی برده‌اند.
گروهی از محققان ژاپنی و آمریکایی با موفقیت توانستند “ماده تاریک” اطراف کهکشان‌هایی متعلق به ۱۲ میلیارد سال قبل را رصد کنند.
«ماده تاریک» همان ماده گریزانی که بیشتر جرم کیهان را تشکیل می‌دهد، ممکن است متشکل از ذرات پرجرمی به نام “گراویتون” باشد که در لحظات اولیه پس از بیگ بنگ به وجود آمدند. بر اساس یک نظریه جدید، این ذرات فرضی شاید پناهگاه ماده تاریک در ابعاد اضافی باشند.
یک پژوهش جدید نشان می‌دهد وقتی کهکشان‌های کوچک با کهکشان‌های بزرگتر برخورد کنند، کهکشان‌های بزرگتر می‌توانند کهکشان‌های کوچکتر را از «ماده تاریک» خالی کنند. “ماده تاریک” مثل یک چسب نامرئی می‌تواند کهکشان‌ها یکپارچه نگه دارد و همچنین مسئول جرم اضافی در کهکشان است.
یک گروه بین‌المللی از دانشمندان موفق شده‌اند تا با کمک یک ابررایانه، بزرگترین و دقیق‌ترین شبیه‌سازی را در مورد نحوه تکامل جهان ارائه دهند.
کهکشان‌های پراکنده‌ای که سه سال پیش کشف شدند , در کمال ناباوری فاقد ماده تاریک به نظر می‌رسیدند موجب شده تا هنوز هم دانشمندان سردرگم باشند و از خود بپرسند که آیا این کشف می‌تواند با سالها نظریه پردازی در مورد ماده تاریک در تضاد باشد؟
به نظر می‌رسد "استیون هاوکینگ" بار دیگر درست می‌گفته است، چرا که یک مدل جدید از کیهان در روزهای آغازینش نشان می‌دهد که سیاهچالههای نخستین پس از انفجار بزرگ(مه‌بانگ) شکل گرفته‌اند و می‌توانند ماده تاریک گریزانی باشند که توسط این فیزیکدان برجسته در سال ۱۹۷۴ نظریه‌سازی شد.
“سیاهچاله‌ها” چگونه شکل گرفتند؟ “ماده تاریک” چیست؟ در یک مدل جدید، گروهی از اخترشناسان پیشنهاد دادند که هر دوی این اسرار کیهانی را می‌توان با «سیاهچالههای نخستین» توضیح داد.
بتازگی گروهی از منجمان هلندی کهکشان‌هایی را شناسایی کردند که فاقد ماده تاریک هستند. “ماده تاریک” مثل یک چسب نامرئی می‌تواند کهکشان‌ها یکپارچه نگه دارد و همچنین مسئول جرم اضافی در کهکشان است.
گروهی از ستاره شناسان "دانشگاه خرونینگن" هلند در مطالعه اخیرشان از شناسایی کهکشان‌هایی که عاری از ماده تاریک هستند، خبر دادند.
