تکنیکی برای فشرده‌سازی نور در بازوهای تداخل‌سنج لایگو(LIGO) به آن اجازه داد تا از سد کوانتومی عبور کرده و اندازه‌گیری‌های خود را انجام دهد.

هیچ چیز نمی‌تواند سریع‌تر از نور حرکت کند. این یک قانون فیزیک است که در تار و پود نظریه نسبیت خاص اینشتین تنیده شده است. هرچه چیزی سریع‌تر پیش برود، به چشم‌انداز خود از توقف زمان نزدیک‌تر می‌شود.

دانشمندان برای اولین‌بار یک کرمچاله‌ را درون یک کامپیوتر کوانتومی ایجاد کردند که می‌تواند پیام‌ها را «از راه دور» از سمتی به سمت دیگر منتقل کند.

آیا تا به حال اشتباهی مرتکب شده‌اید که آرزو کنید ای کاش می‌توانستید به عقب برگردید و آن را پاک کنید؟ تصحیح اشتباهات گذشته یکی از دلایلی است که مفهوم “سفر در زمان” را بسیار جذاب می‌کند. همانطور که اغلب در داستان‌های علمی-تخیلی به تصویر کشیده می‌شود، با ماشین زمان، دیگر هیچ چیز دائمی نیست – همیشه می‌توانید به عقب برگردید و آن را تغییر دهید. اما آیا واقعاً “سفر در زمان” امکان‌پذیر است یا فقط یک داستان علمی-تخیلی است؟

  تا جاییکه فعلا از جهانمان می‌دانیم، یک حباب در حال انبساط از فضا-زمان وجود دارد که حاوی تریلیون‌ها کهکشان است. اگر جهان‌های دیگری نیز وجود داشته باشند، ما در حال حاضر هیچ شواهد قانع‌کننده‌ای برای اثبات آنها نداریم.

سیاهچاله‌ها یکی از خشن‌ترین اجرام کیهان‌اند، اما آیا می‌توانند موجب تولد جهان‌های دیگر شوند؟ گروهی از دانشمندان معتقدند سیاهچاله‌ها نه تنها ممکن است فضا و زمان را در یک تکینگیِ به شدت متراکم خمیده کنند، بلکه ممکن است «یک پل بین داخل یک سیاهچاله و تولد یک جهان دیگر» باشند.

در طول تاریخ “حقایق علمی” به مرور کشف شده‌اند. جریان‌هایی در طول تاریخ رخ می‌دهند تا افراد جدید پدیدار شوند و قدرت را به دست بگیرند. همه سعی دارند حاکم جدید را سرنگون کنند. این امر در خصوص دانشمندان نیز همینطور است.

نزدیکترین ستاره به زمین پروکسیما قنطورس نام دارد. این ستاره حدود 4.25 سال نوری یا حدود (40 تریلیون کیلومتر) از زمین فاصله دارد. سریع‌ترین فضاپیمای جهان به نام کاوشگر خورشیدی پارکر که اکنون در فضاست به سرعت نهایی 725 هزار کیلومتر بر ساعت خواهد رسید. با این سرعت می‌توان مسافت لس‌آنجلس تا نیویورک را طی 20 ثانیه طی کرد، اما برای این کاوشگر حدود 6.633 سال طول می‌کشد تا با این سرعت به نزدیکترین منظومه ستاره‌ای همسایه‌ی زمین برسد.

کرمچاله‌ها نقش مهمی در بسیاری از فیلم‌های علمی-تخیلی ایفا می‌کنند، آنها اغلب میانبری بین دو نقطه‌ی دوردست در فضا هستند. اگرچه این تونل‌ها در فضا-زمان مطلقاً فرضی هستند، اما بتازگی محققان یک مدل نظری ارائه دادند که نسبت به نظریات قبلی، کرمچاله‌ها را دست‌یافتنی‌تر کرده است.