آبشار و کهکشان راه شیری
رویای عکاس این بود که آبشار و کهکشان راه شیری را در یک قاب عکاسی کند. از جمله دشواریهای کارش این بود که او باید یک مکان مناسب برای دوربین پیدا میکرد تا آبشار و پیرامون آن به طرز هنرمندانهای نوردهی شود.
دستکاری الماس برای استفاده در حسگرهای کوانتومی
محققان آزمایشگاه ملی آرگون غشاهای نازکی از الماس ساختند که در آن نقصهای اتمی ایجاد شده که بهعنوان مراکز رنگ عمل میکند. این غشاها قابلیت استفاده در حسگرهای کوانتومی را دارد.مدل جدیدی از گرانش احیا شد
در اعماق تاریک فضا، مدلهای ما از جهان بینظمتر میشوند. یک مطالعهی جدید که به بررسی کهکشان کوتولهی فوق پراکندۀ AGC 114905 میپردازد، یک مدل بحثبرانگیز در مورد گرانش را احیا کرده که سوالات بیشتری در مورد کیهان مطرح میکند.الهام از ماهیچه برای تولید ساختار عضله مصنوعی
تیمی از محققان دانشگاه پنسیلوانیا با الهام از ساختار ماهیچهها، یک راهبرد جدید نوآورانه برای ایجاد عملگرهای فیبری ارائه کردند که میتواند منجر به پیشرفتهایی در حوزه رباتیک، پروتز و لباسهای هوشمند شود.نانوخوشهها به ساخت قطعات الکترونیکی تجزیهپذیر کمک میکنند
محققان با استفاده از نانوخوشهها، جوهری ساختند که میتواند در تجزیه قطعات الکترونیکی و بازیافت مجدد آنها نقش کلیدی داشته باشد.چرا اورانوس و نپتون رنگهای متفاوتی دارند؟
اورانوس و نپتون، دو سیاره منظومهی شمسی از بسیاری جهات جهانهایی شبیه به هم اما با رنگ متفاوت هستند. دانشمندان بهتازگی به علت این تفاوت رنگ پی بردهاند.رویای عکاس این بود که آبشار و کهکشان راه شیری را در یک قاب عکاسی کند. از جمله دشواریهای کارش این بود که او باید یک مکان مناسب برای دوربین پیدا میکرد تا آبشار و پیرامون آن به طرز هنرمندانهای نوردهی شود.
آیا جاده به سوی مرکز کهکشان از “درۀ یادبود” عبور میکند؟ لزوماً اینگونه نیست اما اگر جادۀ محله شما اینگونه هست از آن عکس بگیرید.
این دو کهکشان بزرگ در نبردی سخت هستند. اسم این کهکشانها موش است، زیرا دمهای بلندی دارند و هر کهکشان مارپیچی بزرگ در واقع از دیگری عبور میکند.
اگر این کهکشان مارپیچی بینقص نیست، حداقل یکی از خوش عکسترین کهکشانهاست. این جهان جزیرهای زیبا حدود 100 میلیارد ستاره دارد و در فاصلۀ 32 میلیون سال نوری از زمین واقع شده است.
این ماه بسیار عجیب به نظر میرسد. این ماه یک ماه کامل بود و در این زمان از سال به طور ویژه به «ماه گل» معروف است. اما این باعث عجیب بودن آن نمیشود زیرا ماههای کامل یکبار در ماه اتفاق میافتند. نکتۀ جالب این است که این یک اَبَرماه بود که در نزدیکترین فاصلهاش با زمین در مدار قمریاش، به فاز کامل خود رسید.
اخترشناس فرانسوی برجسته “پیر میشن” این شگفتی آسمانی را در سال 1781 در نزدیکی خرس بزرگ (دب اکبر) و در اطراف ستارگان صورت فلکی سگان شکارچی (تازیها) کشف کرد. بعدها، این شگفتی تحت عنوان M106 به کاتالوگ دوست و همکار او “شارل مسیه” اضافه شد.