نیمه‌هادی‌های نرمی توسط محققان ساخته شده که مانند پوست انسان کشیده می‌شوند و می‌توانند مقادیر بسیار کم نور را تشخیص دهند. محققان در مورد پتانسیل این ماده برای توسعه پوشیدنی‌های پزشکی بسیار هیجان‌زده هستند. به طور معمول، ساعت‌های مچی که از حسگرهای زیستی سفت و سخت استفاده می‌کنند محدودیت‌هایی دارند، زیرا خم کردن مچ می‌تواند اندازه‌گیری حسگر را کاملاً تغییر دهد.