گروهی از محققان ژاپنی و آمریکایی با موفقیت توانستند “ماده تاریک” اطراف کهکشان‌هایی متعلق به ۱۲ میلیارد سال قبل را رصد کنند.

همۀ آهن موجود در زمین از سنگ‌های پوسته‌ای گرفته تا هموگلوبین سرخ رنگی که اکسیژن را در رگ‌های ما به این سو و آن سو حمل می‌کند، نتیجه واکنش گداخت هسته‌ای در هسته ستارگان است.

«ماده تاریک» همان ماده گریزانی که بیشتر جرم کیهان را تشکیل می‌دهد، ممکن است متشکل از ذرات پرجرمی به نام “گراویتون‌” باشد که در لحظات اولیه پس از بیگ بنگ به وجود آمدند. بر اساس یک نظریه جدید، این ذرات فرضی شاید پناهگاه ماده تاریک در ابعاد اضافی باشند.

گروهی از فیزیکدانان دانشگاه “آکسفورد” داده‌های برخورد دهنده بزرگ هادرونی را تجزیه و تحلیل کردند و دریافتند که یک ذره زیر اتمی بنام «مزون افسون» می‌تواند بین حالت ماده و پادماده تغییر وضعیت دهد.

گروهی از فیزیکدانان دانشگاه “آکسفورد” داده‌های برخورد دهنده بزرگ هادرونی را تجزیه و تحلیل کردند و دریافتند که یک ذره زیر اتمی بنام «مزون افسون» می‌تواند بین حالت ماده و پادماده تغییر وضعیت دهد.

  “زمان پلانک” به طرز عجیبی کوتاه است و توسط فیزیکدان برجسته “ماکس پلانک” ارائه شده است. از نظر تئوری این بازه، کوچکترین زمان قابل اندازه‌گیری در چهارچوب قوانین فیزیک است.

آیا یک سیاهچاله می‌تواند سرنخ‌هایی از “عصر بازیونیده شدن” را برملا کند؟ کهکشان‌های نزدیک و سیاهچاله‌های آنها می‌توانند پاسخ سوالاتی دربارۀ آغاز کیهان را در خود جای داده باشند.

اکنون که تلسکوپ فضایی جیمز وب با موفقیت به فضا پرتاب شده، بهتر می‌توانیم ویژگی‌های بی‌نظیر آن را بررسی نماییم. این تلسکوپ با ابزار فروسرخی که دارد می‌تواند نور اولین ستارگانی که پس از بیگ بنگ شکل گرفتند را رصد کند و بفهمد که چگونه آن ستاره‌ها، کهکشان‌ها را تشکیل دادند.