یک گروه تحقیقاتی در دانشگاه ژنو (UNIGE) با همکاری دانشگاه کاردیف، نحوه استفاده از میدان الکتریکی خارجی برای کنترل و تسریع یک واکنش شیمیایی را کشف کرده است. در این سوئیچ از نانولوله‌های کربنی استفاده می‌شود.

پروفسور رضا کشتی‌بان و همکارانش نشان دادند که درون نانولوله‌های کربنی می‌توان ساختارهای پیکومقیاس از جنس مواد هالیدی معدنی قرار داد و از نانوماده هیبریدی حاصل، برای افزایش کارایی پنل‌های خورشیدی استفاده کرد.

یک تیم تحقیقاتی بین‌المللی به سرپرستی دانشمندان Skoltech بهترین الگوریتم هوش مصنوعی را برای تعیین شرایط سنتز نانولوله‌های کربنی با خواص متناسب با کاربردهای خاص در تحویل دارو، حسگرهای نظارت بر محیط زیست، لیزرها، فناوری انرژی هیدروژن، شناسایی کرده است.

پژوهشگران موسسه فناوری ماساچوست (MIT) و دانشگاه توکیو ساختارهایی در مقیاس سانتی‌متری تولید کرده‌اند، به اندازه‌ای بزرگ که با چشم بتوان آنها را دید. این ساختارها حاوی صدها میلیارد الیاف توخالی تراز یا نانولوله‌های ساخته شده از نیترید بور شش ضلعی هستند.

محققان دانشگاه سوانسی توانسته‌اند کربن موجود در ماسک‌های دور ریخته شده را برای تولید نانولوله‌های کربنی تک جداره با کیفیت بالا (CNT) استفاده کنند. در ادامه آن‌ها از این نانولوله‌ها برای تولید کابل‌های انتقال دیتا استفاده کردند.

برای حفظ حیات روی زمین، باید روش‌های تصفیه کارآمدی وجود داشته باشد که بتواند ناخالصی‌ها را از آب و هوا جدا کند. بنابراین، برای مدت طولانی از مواد کربنی برای بوی‌زدایی، جداسازی و حذف آلودگی‌های آنیونی ناایمن استفاده می‌شد.

صنعت هوانوردی به دلیل خواص ویژه کامپوزیت‌های پیشرفته، نظیر وزن کم، استحکام و دوام بالا به سمت استفاده از این مواد رفته است. همراه با افزایش بهره‌وری و عملکرد هواپیماها، استفاده از این مواد پیشرفته، طراحی و ساخت سازه‌ها و اجزای مقرون به صرفه را امکان‌پذیر می‌کند، هر چند چالش‌هایی نیز وجود دارد. رفع این چالش‌ها منجر به کاهش وزن و کاهش مصرف سوخت و افزایش بهره‌وری انرژی در ساخت هواپیما می‌شود.

مقاله جدیدی در مجله Composites Science and Technology به چاپ رسیده است که در آن جزئیات مربوط به توسعه جوهرهای رسانای الکتریکی مبتنی بر مواد زیستی برای استفاده در افزودنی‌های چاپ سه‌بعدی تشریح شده است. این تحقیق توسط تیمی از محققان در فرانسه و ایتالیا انجام شده است.

گروهی از محققان دانشگاه تگزاس در دالاس پیشرفت‌های قابل توجهی در ساخت نوعی نخ‌ به دست آورند، نخ‌هایی که قابلیت جمع‌آوری انرژی داشته و به نام توئیسترون (twistron) شناخته می‌شوند. این الیاف که از نانولوله‌های کربنی ساخته شده‌اند با کشش مکرر و حرکت، الکتریسیته تولید می‌کنند.