محققان مؤسسه ملی علم و فناوری اولسان موفق به ساخت حسگری شدند که می‌تواند بدون نیاز به هیچ منبع برق خارجی و با استفاده از اثر فتوولتائیک، اقدام به شناسایی سیگنال‌های نوری کند. در ساخت این حسگر از نقاط کوانتومی استفاده شده است. چنین حسگری را می‌توان در ادوات پایش سلامتی که قابل پوشیدن است، استفاده کرد.

برخی دستگاه‌های محاسبات زیستی می‌توانند اطلاعات مهمی را از بدن انسان جمع کنند، چنین ادواتی در حال تغییر دنیای پزشکی هستند. با این حال، شبکه‌سازی میان آنها به منظور برقراری ارتباط، چالش بزرگی است. به تازگی یک تیم تحقیقاتی، از جمله محققان EPFL، پروتکلی را تهیه کرده است که ایجاد یک شبکه مولکولی میان چندین فرستنده متعدد را امکان‌پذیر می‌کند.

یک تیم تحقیقات بین‌المللی به رهبری دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا، حسگری با قابلیت نظارت بر مولکول‌های گاز موجود در محیط یا تنفس انسان ساخته است که قادر به تامین انرژی مورد نیاز خود است. این سیستم با ترکیب نانوژنراتور با میکروابرخازن، می‌تواند برای از حرکت بدن انسان، انرژی برداشت کرده و آن را ذخیره کند.

پژوهشگر پاکستانی با استفاده از چای کیسه‌ای، نانوذرات فلورسنت سازگار با محیط زیست تولید کردد. این ذرات نانو ممکن است به‌عنوان حسگر در کاربردهای مختلف پزشکی به کار گرفته شوند.

محققان با الهام از توانایی اجتناب از برخورد حشرات به هم، با استفاده از دی سولفید مولیبدن و ممریستور، سامانه‌ای با مصرف انرژی کم ساختند که می‌تواند در خودروها استفاده شود.

محققان در حال ثبت پتنتی هستند که در آن فناوری ساخت نانوژنراتور استوانه‌ای تریبولکتریک چند فرکانسی تشریح شده است. این نانوژنراتور امواج اقیانوسی را به برق تبدیل می‌کند.

پژوهشگران دانشگاه خوارزمی توانستند با استفاده از یک نوع نانوتابشگر، نسل جدید حسگرهای نانوفوتونیکی اکسیژن را توسعه دهند. این نانوحسگرها برای کاربردهای زیرپوستی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

محققان سوئیسی در ETH روشی برای خنک کردن چندین نانوذره به‌طور همزمان تا دمای تنها چند هزارم درجه بالاتر از صفر مطلق ارائه کردند. از این روش جدید می‌توان برای مطالعه اثرات کوانتومی چندین نانوذره و ساخت حسگرهای بسیار حساس استفاده کرد.

محققان روشی برای چیدمان دقیق ذرات در مقیاس نانو بر روی سطحی مانند تراشه سیلیکونی ارائه کردند، به طوری که این نانومواد به سطح آسیب نمی‌رسانند.

پژوهشگران دانشگاه کردستان با هدف ساخت یک حسگر ایمنی بسیار حساس برای تشخیص و اندازه‌گیری نشانگر سرطانی CA19-9 و غربالگری بیماران مبتلا به سرطان‌های مختلف از جمله لوزالمعده با یکدیگر همکاری کردند. در این تحقیق از راهبردهای مختلف مبتنی بر به‌کارگیری نانومواد متفاوت و اثر هم‌افزایی آن‌ها در کنار همدیگر جهت تقویت سیگنال و بالابردن حساسیت روش اندازه‌گیری نشانگر سرطانی CA19-9 با پایین‌ترین حد تشخیص استفاده شده است.