اخترشناسان شواهدی از وجود یک سیاره‌ فراخورشیدی را کشف کردند که به دور یک ستاره کوتوله سفید می‌چرخد. این سیاره در منطقه قابل سکونت این ستاره قرار دارد که در آن «آب» و «حیات» می‌تواند وجود داشته باشد.

آیا یک سیاهچاله می‌تواند سرنخ‌هایی از “عصر بازیونیده شدن” را برملا کند؟ کهکشان‌های نزدیک و سیاهچاله‌های آنها می‌توانند پاسخ سوالاتی دربارۀ آغاز کیهان را در خود جای داده باشند.

اخترشناسان توانستند یک سیاهچاله‌ سرگردان را در کهکشان راه شیری شناسایی کنند که ۵۲۰۰ سال نوری با زمین فاصله دارد. طبق تخمین احتمالا بین ۱۰ میلیون تا ۱ میلیارد “سیاهچاله ستاره‌وار” فقط در کهکشان ما وجود دارد.

در یک شب صاف به آسمان نگاه کنید، تقریبا ۶ هزار ستاره خواهید دید. اما این تنها بخش کوچکی از تمام ستارگان در کیهان است. بقیه به قدری از ما دور هستند که با چشم غیرمسلح نمی‌توانیم آنها را ببینیم.

تلسکوپ جیمز وب پس از سفری یک ماهه، چند روز قبل به مدار خود در نقطۀ لاگرانژی ۲ رسید. این تلسکوپ از طریق امواج رادیویی دائما با ایستگاه‌های زمینی در ارتباط است.

محققان دانشگاه کالیفرنیا در نظر دارند جانداران میکروسکوپی را به فضای میان ستاره‌ای ارسال کنند. آنها معتقدند سرنوشت بشر این است که به جستجوی کیهانی خود ادامه دهد.

ستارگان در آسمان ثابت نیستند و در عوض دائماً در حال حرکتند. اگر حرکت روزانه قوسی ستارگان را در سرتاسر آسمان در نظر بگیرید، با الگویی از ستارگان مواجه می‌­شوید که به نظر می­‌رسد هرگز تغییر نمی‌­کنند. چرا این گونه است؟

محققان با کمک روشی جدید تخمین زدند در “جهان قابل مشاهده” که گستردگی بیش از ۹۰ میلیارد سال نوری دارد، حداقل ۴۰ کوینتیلیون سیاهچاله ستاره‌وار وجود دارد.