گروهی از دانشمندان سیاهچاله‌ای را کشف کردند که احتمالاً نزدیک‌ترین و کوچک‌ترین سیاهچاله به کره زمین است. این سیاهچاله فقط ۱۵۰۰ سال نوری با ما فاصله دارد.

ناسا” فضاپیمای استارشیپ را برای فرود فضانوردان پروژه آرتمیس، بر سطح ماه انتخاب کرد. این سفینه قرار است در ایستگاه فضایی ماه پارک شود و‌ فضانوردان توسط آن به سطح ماه برسند.

این ایده‌ که یک “ماشین وارپ” می‌تواند ما را با سرعتی سریع‌تر از نور به مناطق دوردست کیهان ببرد، برای مدتی طولانی دانشمندان و طرفداران فیلم‌های علمی-تخیلی را مجذوب کرده است. در حالی که ما هنوز فاصلۀ زیادی با عبور از محدوده‌های سرعت جهانی داریم، این بدان معنا نیست که هرگز سوار بر امواج فضا-زمان نشویم.

اتفاق عجیبی در لبه‌ بیرونی منظومه شمسی در حال رخ دادن است. جسمی با جرمی نزدیک به ۱۰ برابر زمین مدار برخی اجرام را تغییر می‌دهد. آیا این یک سیاره است یا با پدیده‌ای دیگر مواجه هستیم؟

آژانس فضایی آمریکا(ناسا) چند سالی است که با تمام فراز و نشیب‌ها، بازگشت به کره ماه را در سر می‌پروراند، در حالی که این بار می‌خواهد یک پایگاه اقامتی ثابت در این قمر راه‌اندازی و ماه را به یک اقامتگاه دائم تبدیل کند. اما ناسا برای تحقق این برنامه موسوم به “آرتمیس” چه چالش‌هایی را پشت سر گذاشته و با چه چالش‌هایی روبرو است؟

دانشمندان می‌گویند تلسکوپ فضایی “جیمز وب” که قرار است تا پایان سال مسلادی جاری به فضا پرتاب شود، ممکن است شاهد تولد یک ابرسیاه‌چاله باشد و به ما در مطالعه رفتار جهان در روزهای آغازین خود کمک کند.

دانشمندان فرضیه جدیدی دربارۀ منشاء جرم فضایی که در سال ۲۰۱۷ توسط تلسکوپ “Pan-STARRS۱” در هاوایی رصد شد و “اوموآموا” نام دارد، مطرح کردند و می‌گویند این جرم شبیه پنکیک است نه سیگار. آنها همچنین می‌گویند این جرم میان ستاره‌ای هیچ ارتباطی با تمدن فرازمینی‌ ندارد و یک تکه جدا شده از سیاره‌ای بیگانه است.