آیا یک سیاهچاله می‌تواند سرنخ‌هایی از “عصر بازیونیده شدن” را برملا کند؟ کهکشان‌های نزدیک و سیاهچاله‌های آنها می‌توانند پاسخ سوالاتی دربارۀ آغاز کیهان را در خود جای داده باشند.

اخترشناسان توانستند یک سیاهچاله‌ سرگردان را در کهکشان راه شیری شناسایی کنند که ۵۲۰۰ سال نوری با زمین فاصله دارد. طبق تخمین احتمالا بین ۱۰ میلیون تا ۱ میلیارد “سیاهچاله ستاره‌وار” فقط در کهکشان ما وجود دارد.

در یک شب صاف به آسمان نگاه کنید، تقریبا ۶ هزار ستاره خواهید دید. اما این تنها بخش کوچکی از تمام ستارگان در کیهان است. بقیه به قدری از ما دور هستند که با چشم غیرمسلح نمی‌توانیم آنها را ببینیم.

طبق برنامه‌ریزی جدید قرار است ایستگاه فضایی بین‌المللی تا پایان سال ۲۰۳۰ فعال باشد و در ژانویه ۲۰۳۱ با سقوط در اقیانوس آرام به کار خود پایان دهد.

تلسکوپ جیمز وب پس از سفری یک ماهه، چند روز قبل به مدار خود در نقطۀ لاگرانژی ۲ رسید. این تلسکوپ از طریق امواج رادیویی دائما با ایستگاه‌های زمینی در ارتباط است.

محققان دانشگاه کالیفرنیا در نظر دارند جانداران میکروسکوپی را به فضای میان ستاره‌ای ارسال کنند. آنها معتقدند سرنوشت بشر این است که به جستجوی کیهانی خود ادامه دهد.

به گفته محققان، دو جرم سماوی (خورشید و ماه) که در طول روز و شب در آسمان می­‌بینیم، از آنچه فکرش را می­‌کنیم تأثیر بیشتری بر حیوانات و گیاهان روی زمین دارند.

محققان با کمک روشی جدید تخمین زدند در “جهان قابل مشاهده” که گستردگی بیش از ۹۰ میلیارد سال نوری دارد، حداقل ۴۰ کوینتیلیون سیاهچاله ستاره‌وار وجود دارد.