مریخ‌نورد “کنجکاوی” که در سیارۀ سرخ به سر می‌برد بتازگی چیزی شبیه یک گل کوچک پیدا کرده. به گفته محققان این شی یک سازند معدنی با ساختار‌های ظریف است که توسط مواد معدنی ِ رسوب کرده از آب تشکیل شده است.

طبق برنامه‌ریزی جدید قرار است ایستگاه فضایی بین‌المللی تا پایان سال ۲۰۳۰ فعال باشد و در ژانویه ۲۰۳۱ با سقوط در اقیانوس آرام به کار خود پایان دهد.

تلسکوپ جیمز وب پس از سفری یک ماهه، چند روز قبل به مدار خود در نقطۀ لاگرانژی ۲ رسید. این تلسکوپ از طریق امواج رادیویی دائما با ایستگاه‌های زمینی در ارتباط است.

اگرچه تاکنون هیچگونه شواهدی از “حیات فرا زمینی” کشف نشده، اما این بدان معنا نیست که حیات بیگانه وجود ندارد. حال محققان در این فکر هستند که پس از کشف حیات بیگانه چه رویکردی باید پیش گرفت.

مأموریت‌های ناسا چنان عجیب به نظر می‌رسند که انگار آینده، هم اکنون پیش روی ماست. کاوشگرهایی که مریخ را با گجت‌های فوق‌پیشرفتۀ خود کاوش می‌کنند، فضاپیمایی که با جسارت نمونه‌های سیارک را به خانه باز می‌گردانند و تلسکوپ فضایی پیچیده‌ای که جهان نخستین را با دقت رصد می‌کند. بنابراین، ایدۀ بزرگ بعدی چیست؟ مأموریت‌های فضایی که در سال ۲۰۵۰ و فراتر از آن انجام خواهند شد، قرار است چه چیزهای جدیدی را کشف کنند؟