استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر یک نگرانی کلیدی برای دانشمندان، رهبران سیاسی و جوامع است، زیرا جهان با واقعیت‌های تغییرات آب و هوایی و محدودیت‌های منابع طبیعی زمین روبرو شده است. در یک پیشرفت جدید و هیجان‌انگیز، دانشمندان موسسه تحقیقات علمی و صنعتی (SANKEN) در دانشگاه اوزاکا نشان دادند که ممکن است از آب و غلظت بالای نمک ، مانند آب دریا، بتوان برق تولید کرد.

صنعت هوانوردی به دلیل خواص ویژه کامپوزیت‌های پیشرفته، نظیر وزن کم، استحکام و دوام بالا به سمت استفاده از این مواد رفته است. همراه با افزایش بهره‌وری و عملکرد هواپیماها، استفاده از این مواد پیشرفته، طراحی و ساخت سازه‌ها و اجزای مقرون به صرفه را امکان‌پذیر می‌کند، هر چند چالش‌هایی نیز وجود دارد. رفع این چالش‌ها منجر به کاهش وزن و کاهش مصرف سوخت و افزایش بهره‌وری انرژی در ساخت هواپیما می‌شود.

یک تیم تحقیقاتی در دانشگاه بریستول و با همکاری امپریال کالج و دانشگاه کالج لندن از نانومواد ساخته شده از جلبک دریایی برای ایجاد یک جداکننده قوی باتری استفاده کردند که راه را برای ذخیره انرژی سبزتر و کارآمدتر هموار می‌کند.

محققان نشان دادند که می‌توان از نانوسیم‌های اکسید روی (ZnO) برای تولید انرژی به منظوربهره‌برداری در اینترنت اشیا استفاده کرد.

مقاله جدیدی در مجله Composites Science and Technology به چاپ رسیده است که در آن جزئیات مربوط به توسعه جوهرهای رسانای الکتریکی مبتنی بر مواد زیستی برای استفاده در افزودنی‌های چاپ سه‌بعدی تشریح شده است. این تحقیق توسط تیمی از محققان در فرانسه و ایتالیا انجام شده است.

محققان دانشگاه کارنگی ملون با هدف تغییر نحوه درمان اختلالات عصبی توسط پزشکان، پیشگام در تولید یک آرایه میکروالکترودی با نانوچاپ سه‌بعدی با چگالی فوق‌العاده بالا برای رابط‌های کامپیوتری مغزی نسل بعدی هستند.

ملانی کواتاپ و سودیپتا سیل از محققان علوم مواد دانشگاه فلوریدا مرکزی، نانوذرات اکسید سریم را طراحی کرده‌اند که از استخوان‌ها در برابر آسیب ناشی از تشعشعات محافظت می‌کند.

لی سونگ وون از دپارتمان فیزیک و شیمی در موسسه علوم و فناوری Daegu Gyeongbuk (DGIST)، موفق به ساخت اولین ترانزیستور اثر میدان آلی نانومش (OFET) فوق نازک و قابل تنفس در جهان شد که می‌تواند در دستگاه‌های الکترونیکی استفاده شود. انتظار می‌رود نانومش OFET در ترکیب با حسگرهای مختلف، اندازه‌گیری مستقیم داده‌های فیزیولوژیکی از سطح پوست را امکان‌پذیر کند و پردازش داده‌ها را بهینه کند.