اطلاع از دمای بخش‌های مختلف سلول می‌تواند سرنخ‌های جالبی از وضعیت سلامت سلول ارائه کند، به همین دلیل محققان ژاپنی دماسنجی ساختند که می‌تواند به بررسی دمای درون سلول کمک کند.

یک ماده جدید می‌تواند سلول‌های خورشیدی را هزار برابر نازک‌تر از سلول‌های خورشیدی سیلیکونی امروزی کند. این ماده یک بلور ترکیبی آلی- معدنی به نام هالید پروسکایت است. اکنون، یک رویکرد جدید به دانشمندان اجازه می‌دهد تا تغییرات در ساختار و خواص عملکردی این مواد را مشاهده کنند.

محققان نشان دادند که یادگیری عمیق می‌تواند برای بررسی تصاویر میکروسکوپی از مواد دو بعدی مورد استفاده ‌گیرد و شاخص‌هایی نظیر ضخامت لایه‌ها با این روش مشخص شود.

نتایج آزمایش‌های انجام شده روی موش‌ها نشان می‌دهد که داروی ضدانعقاد خون که حاوی الیاف و رشته‌های RNA-DNA است می‌تواند با کارایی بالاتری نسبت به داروهای فعلی، از انعقاد ناخواسته خون جلوگیری کند.

بعد از کشف خواص فیزیکی غیرمعمول گرافن با یک یا چند لایه اتمی در سال ۲۰۰۴، نانومواد دوبعدی توجه محققان را چنان به خود جلب کردند که تحقیقات به سرعت بر روی انواع آن‌ها گسترش یافت. این اکتشاف نظرها را به سمت مواد دوبعدی غیر از گرافن نیز جلب کرد و به سرعت منجر به لایه‌لایه کردن و شناسایی سایر موادی که پیش‌ماده‌هایی با ساختار لایه‌ای داشتند، شد.

«طراحی و سنتز همزمان نانوسامانه کربنی بر پایه کربن کوانتوم دات و نانوذرات مغناطیسی همراه با اصلاح ساختار سطح به منظور اثرگذاری بر رده سلول سرطانی» عنوان طرحی است که نفیسه فرهادیان دانشیار و عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد به انجام رسانده و بنیاد ملی علم ایران هم از این طرح حمایت کرده است.

محققان آئروژل انعطاف‌پذیری ساختند که در محدوده دمایی بسیار وسیعی عملکرد خود را حفظ می‌کند و از خاصیت ابرالاستیسیته نیز برخوردار است.

در سراسر جهان، یک روند رایج در مورد استفاده از آووکادو (Glycosmis cochinchinensis) مشاهده می‌شود. میوه آن مصرف شده، در حالی که برگ‌ها دور انداخته می‌شوند. دانشمندان از برگ‌های گیاه آووکادو لایه‌های نازک سولفید سرب تولید کردند.

محققان نشان دادند که استفاده از نوعی نانوذرات حاوی دارو می‌تواند به جوان‌سازی سلول‌های بنیادی آسیب‌دیده کمک کند.