بر اساس تحقیقات جدید، وجود تله‌های سردی که می‌توانند حاوی کربن دی اکسید جامد مشهور به "یخ خشک" باشند، در قطب جنوب ماه تأیید شد.
به گزارش ایسنا و به نقل از نیو اطلس، یک مطالعه جدید توسط موسسه علوم سیاره‌ای و دانشگاه کالیفرنیا لس آنجلس(UCLA) تأیید می‌کند که مناطقی در منطقه قطب ماه وجود دارد که ممکن است کربن دی اکسید منجمد در آن وجود داشته باشد و این کشف، امیدها را مبنی بر اینکه منابع قابل توجهی برای پشتیبانی از ماموریت‌های آینده در ماه وجود داشته باشد، افزایش می‌دهد.
با انبوهی از ماموریت‌های بین‌المللی سرنشین‌دار و رباتیک دولتی و خصوصی به کره ماه که برای دهه آینده در حال برنامه‌ریزی است، یافتن منابع در ماه برای پشتیبانی از ماموریت‌ها و پایگاه‌های قمری به اولویت اصلی تبدیل شده است.
چندین دهه است که وجود این منابع به شکل یک سوال بی پاسخ باقی مانده است، اما مطالعه جدیدی روی داده‌های دمای سطحی کره ماه که طی ۱۱ سال توسط “رادیومتر دیواینر” در مدارگرد شناسایی ماه ناسا(LRO) جمع آوری شده، همراه با محاسبات ماه‌های قمری و فصول ماه برای یافتن یک پاسخ مشخص، نشان داد که منابع کربن دی اکسید در قطب جنوب ماه وجود دارد.
طبق نتایج این مطالعه، ۲۰۴ کیلومتر مربع از منطقه قطب جنوب ماه نه تنها بسیار سرد است، بلکه سردتر از سردترین مناطق “پلوتو” است. در این مناطق، حتی در تابستان ماه نیز دما هرگز از ۶۰ کلوین (۳۵۲- درجه فارنهایت یا ۲۱۳- درجه سانتیگراد) بالاتر نمی‌رود. بزرگترین منطقه نیز در دهانه “آموندسن”(Amundsen) است که ۸۲ کیلومتر مربع را پوشش می‌دهد.
این تیم تاکید می‌کند که این دماهای فوق العاده سرد، وجود کربن دی اکسید را نشان نمی‌دهد، اما راه را برای اکتشاف بیشتر باز می‌کند.
اگر این منابع CO۲ یافت و استخراج شود، به ماموریت‌های آینده منبعی برای تولید فولاد، سوخت موشک و مواد زیستی برای حفظ پایگاه‌های انسانی می‌دهد.
“نوربرت شورگهوفر” دانشمند سیاره‌شناسی در موسسه علوم سیاره‌ای می‌گوید: فکر می‌کنم وقتی این کار را شروع کردم، سؤال این بود که آیا می‌توانیم با اطمینان بگوییم تله‌های سرد کربن دی اکسید در ماه وجود دارند یا نه؟ تعجب من این است که گویا این تله‌ها واقعا آنجا هستند.
وی افزود: ممکن است ما نتوانیم وجود آنها را ثابت کنیم، اما من فکر می‌کنم شگفتی این بود که ما مناطقی را شناسایی کردیم که برای وجود یخ خشک به اندازه کافی سرد هستند.
این مطالعه در مجله Geophysical Research Letters منتشر شده است.
منبع: خبرگزاری دانشجویان ایران