آیندۀ سفرهای فضایی بشر چگونه است؟

جهش بزرگ بعدی انسان شاید قمر‌های زحل یا مشتری باشد. ناسا می‌خواهد تا ۸۰ سال دیگر به قمرهای سیارهٔ مشتری و زحل فضانورد بفرستد.

اواخر دههٔ ۲۰۲۰: استقرار قرارگاه‌هایی در ماه و شروع ماموریت‌های رباتیک به نزدیک‌ترین سیارات فراخورشیدی.

اواخر دههٔ ۲۰۳۰ : مأموریت فضایی سرنشین‌دار به مریخ.

دههٔ ۲۰۳۰: مأموریت‌های فضایی رباتیک به ستاره‌ٔ شبیه خورشید، تاو‌ نهنگ (در فاصلهٔ ۱۱،۹ سال نوری) .

دههٔ ۲۰۴۰: شروع مأموریت‌های فضایی رباتیک به تراپیست ـ ۱ که ۴۰ سال نوری با ما فاصله دارد.

دههٔ ۲۰۵۰: مأموریت فضایی رباتیک به ستاره‌های دوردست.

دههٔ ۲۰۶۰: مأموریت فضایی سرنشین‌دار به کمر‌بند سیارک‌ها که در میان مدار‌های سیارهٔ مریخ و مشتری قرار دارد.

دههٔ ۲۰۷۰: مأموریت فضایی سرنشین‌دار به سیارهٔ مشتری (احتمالاً قمر کالیستو چون به قدر کافی از میدان‌های تابشی شدید سیاره دور شده است).

دههٔ ۲۰۸۰: مأموریت فضایی سرنشین‌دار به قمر‌های زحل (مانند تیتان و یا انسلادوس).

۲۲۵۰: مأموریت فضایی سرنشین‌دار به سیاره‌های فرا‌خورشیدی مانند پروکسیما قنطورس (در فاصلهٔ ۴،۲ سال نوری)

۲۳۰۰: مأموریت فضایی سرنشین‌دار به کمربند سیارک‌ها که ۴۰ سال نوری فاصله دارد سر‌انجام به مقصد می‌رسد.

اواخر قرن ۲۴۰۰: مأموریت فضایی سرنشین‌دار به ستاره‌های دور‌دست در نیمه‌راه مرکز کهکشان راه‌شیری.

منبع: سایت علمی بیگ بنگ