موشک موسوم به “سیستم پرتاب فضایی”(SLS) متعلق به ناسا فقط یک گام دیگر تا پرتاب به فضا در پیش دارد و احتمالا زودتر از آنچه تصور می‌شد، آمادۀ پرتاب می‌شود تا فضانوردان را به ماه برساند.
به گزارش بیگ بنگ به نقل از ایسنا، پس از تاخیرها و تعویق‌های مکرر، سرانجام موشک “سیستم پرتاب فضایی” که از ملزومات تحقق برنامه بلندپروازانه “آرتمیس” ناسا است، برای اولین پرواز خود وارد مرحله نهایی آزمایشی شد. ناسا بتازگی تصاویری از آزمایش نهایی این موشک عظیم به نام “URRT” را که در مرکز فضایی “کندی” انجام شده به اشتراک گذاشته است.
در این آزمایش، یک مجموعه از قطعات، اجزای مختلف پرتاب موشک مانند نیرو، سوخت، خنک کننده و ارتباطات موشک را در سکوی پرتاب سنجیده و در طول شمارش معکوس منجر به احتراق موتور موشک، به صورت از پیش تعیین شده از موشک جدا می‌شوند. “URRT” زمانبندی این سیستم را آزمایش می‌کند.
موشک‌های قبلی ناسا از سیستم‌های دیگری برای این امر استفاده کرده‌اند. با این حال، ناسا از مکانیسم‌های متفاوتی در “SLS” استفاده کرده است. سیستم اصلی برای این کار در این موشک موسوم به “CSITU”، وظیفه سوخت‌رسانی به مرحله اصلی موشک با هیدروژن مایع و اکسیژن را بر عهده دارد که بین مخازن هیدروژن و اکسیژن در ارتفاع ۴۲.۷ متری قرار دارد.
سیستم دیگری به نام “CSFSU” بین مراحل اول و دوم این موشک در ارتفاع ۵۴.۹ متری قرار دارد، در حالی که سیستم “ICPSU” در ارتفاع ۷۳.۲ قرار گرفته و مسئول سوخت رسانی به مرحله بالایی “SLS” همراه با ارائه اتصالات الکتریکی و پشتیبانی پنوماتیک خواهد بود. نام بالاترین سیستم نیز “OSMU” است که مایع خنک کننده و هوا را برای سیستم کنترل محیطی تأمین می‌کند.
طبق اعلام ناسا به غیر از یک سیستم، تمام سیستم‌های دیگر در طول آزمایش “URRT” مورد آزمایش قرار گرفته‌اند. پس از انجام موفقیت‌آمیز این آزمایش، اکنون ناسا به سراغ “تست کیفی یکپارچه” می‌رود تا یکپارچگی ساختاری موشک را بسنجد. در حالی که ناسا به طور عمومی اعلام کرده بود که ماموریت “آرتمیس ۱” که بدون سرنشین است در سال ۲۰۲۱ به فضا پرتاب می‌شود، احتمالاً در اوایل سال ۲۰۲۲ تحقق یابد.
برنامه “آرتمیس” متشکل از سه ماموریت متوالی به نام‌های “آرتمیس ۱”، “آرتمیس ۲” و “آرتمیس ۳” است.“آرتمیس ۲” اولین آزمایش پرواز سرنشین‌دار توسط موشک “سامانه پرتاب فضایی” در کپسول “اوریون” است که برای پرتاب در سال ۲۰۲۳ برنامه‌ریزی شده است. سرانجام ناسا تا سال ۲۰۲۴ با انجام مأموریت “آرتمیس ۳” قصد دارد فضانوردان خود را بر روی ماه فرود بیاورد.
سامانه پرتاب فضایی برای برنامه‌های فضایی دوردست طراحی شده تا فضاپیمای اوریون یا سایر محموله‌ها را به ماه بفرستد. فضاپیمای “اوریون” سفینه فضایی طراحی شده برای ماموریت‌های ماه است که خدمه ناسا را به مدار ماه منتقل می‌کند و در آنجا به سیستم فرود انسان یا “دروازه ماه” تحویل می‌دهد.“دروازه ماه” در واقع یک پاسگاه مداری و ایستگاه فضایی در اطراف ماه است. این دروازه که از اکتشافات انسانی و علمی در اعماق فضا پشتیبانی خواهد کرد، همراه با شرکای تجاری و بین‌المللی ناسا برای اکتشاف پایدار ماه ساخته خواهد شد که امری بسیار مهم است و به عنوان یک الگو برای مأموریت‌های آینده به مریخ عمل می‌کند.
منبع: سایت علمی بیگ بنگ