به گفتهی ناسا در روز جمعه، اولین نمونه سنگ مریخی جمعآوری شده توسط مریخنورد "استقامت" نشان میدهد که دهانه جزرو در گذشته به طور بالقوه قابل سکونت بوده است.
این خبر به دنبال موفقیت “استقامت” در جمعآوری دومین نمونه سنگ از مریخ منتشر شد. این دو سنگ ‘Montdenier’ و Montagnac نام گرفتند.
نمونههای جمعآوری شده دارای ترکیبات بازالتی هستند که به گفتهی دانشمندان ممکن است از گدازههای باستانی نشات گرفته باشند و اطلاعاتی درمورد زمانبندی تشکیل و از بین رفتن این دریاچه باستانی فراهم کنند.
ناسا میداند که این مکان زمانی پر از آب بوده است. اگرچه مدت زمان حضور آب در این منطقه مشخص نیست اما میزان تغییراتی که دانشمندان در سنگی مریخی مشاهده کردهاند نشان میدهد که این مکان برای مدتی طولانی میزبان آب زیرزمینی بوده است.
“استقامت” در روزهای ششم و هشتم ماه سپتامبر نمونههایی از مریخ جمعآوری کرد و از آن زمان تا کنون محققان از فاصلهی ۲۳۹ میلیون مایلی درحال بررسی این نمونهها هستند.
“میچ شولته” (Mitch Schulte)، دانشمند این ماموریت در ناسا میگوید: این نمونهها ارزش زیادی برای مطالعات آزمایشگاهی در زمین دارند. ممکن است روزی بتوانیم توالی و زمانبندی شرایط محیطی که این سنگها نشان میدهند را دریابیم. این موضوع به یافتن پاسخی برای سوالات ما درمورد تاریخچه وجود آب مایع در مریخ کمک میکند.
محققانی که در زمین هستند دریافتند که درون نمونههای جمعآوری شده نمک وجود دارد. این نمک میتواند در اثر جریان یافتن آب یا بخار شدن آن به وجود آمده باشد.
ناسا در بیانیهای اعلام کرد: این نمکهای معدنی ممکن است حبابهایی کوچک از آب باستانی مریخ در خود به دام انداخته باشند و اگر چنین حبابهایی وجود داشته باشند میتوانند مانند کپسولهای میکروسکوپی زمان عمل کنند و اطلاعاتی درمورد آب و هوای باستانی و سکونت پذیری مریخ فراهم کنند. نمکها میتوانند به خوبی نشانههایی از حیات باستانی را در خود حفظ کنند.
فرضیه دانشمندان این است که این آب زیرزمینی از آبی که زمانی در دریاچه باستانی مریخ جاری بوده است نشات میگیرد که میان سنگها عبور کرده است.
اگرچه مشخص نیست که این آب دهها هزار یا میلیونها سال قبل در مریخ جاری بوده است اما ناسا معتقد است که این آب به مدت کافی برای تشکیل حیات میکروسکوپی در مریخ جریان داشته است.
محل بعدی که “استقامت” از آن نمونهبرداری خواهد کرد در فاصله ۶۵۶ فوتی (۲۰۰ متری) در در منطقه “South Síítah” قرار دارد.
سنگی که اخیرا مریخنورد “استقامت” از آن نمونهبرداری کرد یکی از جوانترین سنگهایی است که در دهانهی جزرو یافت میشود. در مقابل منطقه “South Síítah” قدیمیتر است و زمانبندی بهتری از تشکیل بستر این دریاچه باستانی در اختیار دانشمندان قرار میدهد.
“استقامت” ۴۳ لوله آزمایش تیتانیومی با خود به مریخ برده است و قرار است آنها را طی ماموریتهای خود پر کند. این لولهها در آینده با همکاری آژانس فضایی اروپا به زمین باز میگردند.
در حال حاضر ناسا و آژانس فضایی اروپا قصد دارند دو فضاپیمای دیگر در سال ۲۰۲۶ به سمت مریخ بفرستند تا در سال ۲۰۲۸ به این سیاره برسد.
فضاپیمای اول با خود یک مریخنورد کوچک به فضا میبرد. این مریخنورد نمونههای جمعآوری شده توسط “استقامت” را به یک موشک کوچک منتقل میکند.
این موشک به عنوان اولین موشک پرتاب شده از سطح مریخ به فضا پرتاب میشود و محموله مورد نظر را در مدار مریخ قرار میدهد. در نهایت فضاپیمای سوم خود را به نمونه رسانده و آن را دریافت میکند و سپس به سمت زمین بازمیگردد. این محموله در سال ۲۰۳۱ در یوتا فرود میآید.
منبع: خبرگزاری دانشجویان ایران