مسابقه تجاری ارسال توریست به فضا میان ریچارد برانسون، بنیانگذار شرکت ویرجین گلکتیک و جف بزوس از بلواوریجین شدت گرفته است این درحالیست که سفر به فضا تبعات محیط زیستی زیادی به همراه دارد.
، ریچارد برانسون در روز ۱۱ ژوئیه( ۲۰ تیر) به لبه‌ی فضا رفت و بزوس نیز به دنبال او در روز ۲۰ ژوئیه( ۲۹ تیر) به فضا سفر کرد. اگرچه بزوس در این رقابت بازنده بود اما توانست ارتفاع بیشتری نسبت به برانسون طی کند. سفر این میلیاردرها، فرصت سفر افراد ثروتمند به فضا را فراهم می‌کند. اما این سفرهای تجاری چه پیامدهایی برای محیط زیست خواهند داشت؟
بزوس ادعا می‌کند که موشک‌های شرکت او نسبت به موشک ویرجین گلکتیک برای محیط زیست مناسب‌ترند و از این بابت به خود می‌بالد.
موتور موشک بلواوریجین که بزوس، برادرش و دو مسافر دیگر را به فضا برد از هیدروژن و اکسیژن مایع به عنوان سوخت استفاده می‌کند.
موشک یونیتی شرکت ویرجین گلکتیک از ترکیب یک سوخت جامد مبتنی بر کربن، هیدروکسیل ترمینیتد پلی بوتادی ان(HTPB) و یک اکسیدکننده مایع به همراه نیتروز اکسید یا گاز خنده استفاده می‌کند. موشک‌های چندبار مصرف شرکت اسپیس‌ایکس نیز از اکسیژن مایع و نفت سفید استفاده می‌کنند.
سوزاندن این مواد علاوه بر فراهم کردن انرژی مورد نیاز برای پرتاب موشک باعث انتشار گازهای گلخانه‌ای و آلاینده‌های هوا می‌شود.
موتور موشک بلواوریجین میزان زیادی بخار آب آزاد می‌کند در حالی که موشک یونیتی و فالکون دی‌اکسید کربن، دوده و مقداری بخار آب آزاد می‌کنند.
اکسید کننده مبتنی بر نیتروژن موشک یونیتی باعث انتشار گاز اکسید نیتروژن نیز می‌شود.
تقریبا دو سوم آلودگی‌ها در لایه‌ی استراتوسفر در فاصله‌ی ۱۲ تا ۵۰ کیلومتری زمین و مزوسفر در فاصله‌ی ۵۰ تا ۸۵ کیلومتری آزاد می‌شود. این مواد می‌توانند برای حداقل ۲ تا ۳ سال در این لایه‌ها باقی بمانند. دمای بالای ایجاد شده هنگام پرتاب و ورود به جو نیز باعث تبدیل نیتروژن پایدار هوا به اکسید نیتروژن می‌شود.
این گازها و ذرات اثرات منفی زیادی بر جو زمین می‌گذارند. نیتروژن اکسید و مواد شیمیایی ایجاد شده در لایه استراتوسفر باعث تبدیل گاز ازن به اکسیژن می‌شود و این لایه‌ی محافظ زمین را نابود می‌کند.
انتشار گاز دی‌اکسید کربن و دوده‌هایی که درون جو زمین به دام می‌افتند باعث گرم شدن کره‌ی زمین می‌شوند. علاوه بر آن این گازها می‌تواند به سرد شدن جو زمین نیز کمک کند. از بین رفتن لایه ازن باعث کاهش جذب نور و گرمای خورشید و سرد شدن لایه استراتوسفر می‌شود.
درک تاثیر کلی پرتاب موشک به فضا نیازمند مدل‌سازی‌های دقیق است و به همان اندازه درک توسعه صنعت توریسم فضایی نیز اهمیت دارد.
ویرجین گلکتیک پیش‌بینی می‌کند که سالانه ۴۰۰ پرتاب موشک داشته باشد و بلواوریجین و اسپیس‌ایکس هنوز برنامه‌های خود را اعلام نکرده‌اند.
موشک‌ها هنگام پرتاب می‌توانند اکسید نیتروژنی معادل چهار تا ۱۰ برابر اکسید نیتروژن تولید شده توسط بزرگ‌ترین نیروگاه حرارتی در انگلستان را در بازه‌ی زمانی مشابه تولید کنند.
برای همراه کردن تنظیم‌کننده‌های بین‌المللی با این صنعت نوپا و کنترل آلودگی ایجاد شده توسط آن‌ها نیاز است که دانشمندان درک بهتری از اثرات سفر این میلیاردرها به فضا بر محیط زیست پیدا کنند.
منبع: خبرگزاری دانشجویان ایران