یافته‌های محققان هندی نشان می‌دهد که کودهای نانویی دی‌آمونیم فسفات که توسط آن‌ها ساخته شده اثربخشی بهتری نسبت به کودهای شیمیایی معمولی دارد. هند فاقد ذخایر بزرگ فسفات است و از این رو کاهش مصرف فسفات در کشاورزی برای این کشور اهمیت راهبردی دارد.
دانشمندان رشته مواد و زیست‌شناسی گیاهی از دانشگاه حیدرآباد (UoH) و مرکز تحقیقات پیشرفته بین‌المللی متالورژی پودر و مواد جدید (ARCI) یک روش خشک صنعتی برای تولید کود نانو دی‌آمونیم فسفات شیمیایی پایدار و کوچک (n-DAP) ارائه کرده‌اند که وابستگی بیش از حد به کودهای شیمیایی را کاهش می‌دهد.
آزمایش انجام شده این نوع کودها روی گوجه‌فرنگی و گندم برتری خارق‌العاده کود نانو DAP نسبت به دانه‌های کود معمولی (C-DAP) را نشان داد. در آزمایش‌های انجام شده، مقدار کمی از کود نانو DAP نسبت به c-DAP باعث رشد و نمو اولیه نهال در هر دو محصول شد. همچنین استفاده از این کودها منجر به افزایش کارایی جذب فسفات در این نهال‌ها شد.
براساس این نتایج امیدوارکننده در آزمایش‌ها در محیط آزمایشگاهی، این تیم تحقیقاتی در حال برنامه‌ریزی برای آزمایش اثر نانو DAP در گیاه گوجه‌فرنگی در شرایط مزرعه است.
به گفته محققان این پروژه، n-DAP در دوزهای کاهش یافته در حالی که نیاز به مواد مغذی فسفر گیاهان را تأمین می‌کند، همچنین برای سلامت خاک و پایداری کشاورزی ترجیح داده می‌شود.
در حالی که قبل از دستیابی به پتانسیل واقعی نانو DAP در شرایط مزرعه باید چندین مانع برطرف شود، محققان فکر می‌کنند کاربرد آن در مقدار کم ممکن است به‌طور قابل توجهی کودهای فسفره معمولی که در حال حاضر در کشاورزی استفاده می‌شود، کاهش یابد.
نتایج این پروژه در قالب مقاله‌ای در نشریه Nanoscale Advances به چاپ رسیده است. استفاده از کودهای شیمیایی برای افزایش بهره‌وری محصولات حیاتی است. یکی از عواملی که باعث افزایش بهره‌وری محصول در طی انقلاب سبز و پس از آن شد، استفاده از کودهای شیمیایی ازت (N)، فسفر (P) و پتاسیم (K) است. با این حال، استفاده بیش از حد از این مواد شیمیایی طی دهه‌ها کیفیت خاک را تحت تأثیر قرار داده است.
علاوه‌بر این، ذخایر جهانی فسفر محدود هستند و احتمالاً طی ۱۰۰-۲۰۰ سال آینده به‌طور برگشت ناپذیر از بین می‌روند. هند فاقد ذخایر بزرگ P طبیعی است و با واردات تقاضای کود P را تأمین می‌کند. در نتیجه، یافته‌های این تحقیق اهمیت زیادی برای این کشور دارد.