در این تصویر از تلسکوپ فضایی هابل، کهکشان عروس دریایی JW39 به نظر آویزان شده است. این کهکشان بیش از ۹۰۰ میلیون سال نوری با زمین فاصله دارد و در صورت فلکی گیسو واقع شده است.
به گزارش بیگ بنگ، این کهکشان یکی از چندین کهکشان عروس دریایی است که هابل در دو سال گذشته کشف کرده است. علی‌رغم ظاهری آرام، این کهکشان در محیطی به شدت خصمانۀ یک خوشه کهکشانی سرگردان است. کهکشان‌ها در خوشه‌های کهکشانی، در مقایسه با همتایان منزوی‌تر خود، اغلب توسط کشش گرانشی همسایه‌های بزرگ‌تر منحرف می‌شوند؛ این کشش می‌تواند کهکشان‌ها را به اشکال مختلف بپیچاند.
فضای بین کهکشان‌ها در یک خوشه نیز با پلاسمای بسیار داغی که به عنوان محیط درون خوشه‌ای شناخته می‌شود، پُر شده است. در حالی که این پلاسما بسیار ضعیف است، کهکشان‌هایی که در آن حرکت می‌کنند تقریباً همانند شناگرانی هستند که با یک جریان مخالف می‌جنگند. در واقع این تعامل، می‌تواند گاز ستاره‌ساز کهکشان‌ها را از بین ببرد.
این برهمکنش بین محیط درون خوشه‌ای و کهکشان‌ها، فشار رَم(Ram pressure) نام دارد و فرآیندی است که مسئول پیچکهای دنباله‌دار این “کهکشان عروس دریایی” است. همانطور که JW39 در میان خوشه حرکت می‌کند، فشار محیط درون خوشه‌ای گاز و غبار را به پیچکهای دنباله‌دار طویل در محل تشکیل ستاره تبدیل می‌کند که اکنون از قرص کهکشان دور شده‌اند.
اخترشناسان با استفاده از دوربین میدان گسترده هابل 3 این پیچکهای دنباله‌دار را به طور دقیق مطالعه می‌کنند، زیرا آنها محیط بسیار خشن و شدیدی برای تشکیل ستاره هستند. با کمال تعجب، دانشمندان دریافتند که تشکیل ستاره در “شاخک‌های” کهکشان‌های عروس دریایی، تفاوت قابل توجهی با تشکیل ستاره در قرص کهکشان ندارد!
ترجمه: سحر الله‌وردی/ سایت علمی بیگ بنگ
منبع: NASA
منبع: سایت علمی بیگ بنگ