جستجوی حیات بیگانه با ردیابی متان

دانشمندان می‌گویند متان می‌تواند نشانه اولیه وجود حیات فرازمینی باشد. پژوهشی جدید از محققان دانشگاه کالیفرنیا سانتا کروز نشان می‌دهد که گاز متان احتمالا کلید یافتن «ردپای زیستی» است.

سایر ردپاهای زیستی عبارت‌اند از گاز دی‌اکسید نیتروژن که در زمین با سوختن سوخت‌های فسیلی ایجاد می‌شود و همچنین اکسیژنی که ما تنفس می‌کنیم. این امیدواری وجود دارد که این نشانگرها توسط تلسکوپ فضایی جیمز وب شناسایی شوند.

“مگی تامپسون” دانشجوی تحصیلات تکمیلی نجوم و اخترفیزیک در دانشگاه کالیفرنیا سانتا کروز، می‌گوید در حالی که اکسیژن ممکن است به عنوان یکی از بهترین ردپاهای زیستی شناخته شود، تشخیص آن با تلسکوپ فضایی جیمز وب احتمالا دشوار خواهد بود.

متان نیز در اتسمفر ناپایدار است و با واکنش‌های فتوشیمیایی شکسته می‌شود. این یعنی اگر این گاز کشف شود، چیزی باید جایگزین آن شده باشد. علاوه بر این، در حالی که متان می‌تواند یک ردپای زیستی باشد، دلایل غیرزیستی مختلفی از جمله آتشفشان‌ها، حفره‌ها و مجراهای حرارتی و برخورد دنباله‌دارها یا سیارک‌ها هم برای ایجاد این گاز وجود دارد که این دلایل باید پیش از اینکه فرض کنیم این گاز ناشی از وجود بیگانگان فضایی است، بررسی شوند.

“جاشوا کریسانسن-توتن” یکی از نویسندگان این مقاله گفت: «اگر شما مقدار زیادی متان روی یک سیاره سنگی پیدا کنید، معمولا برای توضیح آن به یک منبع عظیم نیاز دارید. ما می‌دانیم که فعالیت‌های زیستی در زمین مقدار زیادی متان تولید می‌کنند و احتمالا در شرایط آغازین زمین نیز تولید می‌کرده‌‌اند؛ زیرا تولید متان از نظر متابولیکی کار نسبتا ساده‌ای است.»

منابع غیربیولوژیک بدون آنکه آشکار و قابل کشف باشند، نمی‌توانند این میزان متان تولید کنند. آتشفشان‌ها متان و همچنین مونواکسیدکربن را افزایش می‌دهند؛ حال آنکه فعالیت‌های زیستی مونواکسید کربن را مصرف می‌کنند.

“تامپسون” می‌گوید: «یک مولکول پاسخ شما را نخواهد داد – شما باید شرایط کامل سیاره را در نظر بگیرید. متان یک قطعه از این پازل است، اما برای تعیین اینکه آیا حیات روی یک سیاره وجود دارد یا نه شما، باید شیمی خاک آن، اینکه آن سیاره چگونه با ستاره خود برهم‌کنش می‌کند و فرایندهای بسیاری که ممکن است در مقیاس زمانی ژئولوژیکی بر اتمسفر سیاره اثر بگذارند را در نظر بگیرید.» جزئیات بیشتر این پژوهش در نشریۀ Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شده است.

منبع: سایت علمی بیگ بنگ