"یوجین پارکر"، دانشمند پیشگام در حوزه "فیزیک خورشید" که نامش را بر روی کاوشگر خورشیدی بی‌نظیر "پارکر" گذاشته‌اند و در سال ۲۰۱۸ شاهد پرتاب آن به فضا بود و پدر معنوی آن محسوب می‌شود، در سن ۹۴ سالگی درگذشت.
به گزارش ایسنا، دکتر “یوجین پارکر” (Eugene Parker)، دانشمند پیشگام در زمینه هلیوفیزیک(فیزیک خورشید)، در سن ۹۴ سالگی درگذشت. وی در دهه ۱۹۵۰ نظریه‌ای ارائه کرد که بادهای خورشیدی را پیش‌بینی و شناسایی کرد و همانطور که ناسا اشاره می‌کند، “پارکر” در طول زندگی حرفه‌ای خود این حوزه را پیشرفت داد و ایده‌هایی را پیش برد که به سؤالات اساسی در مورد عملکرد خورشید و ستارگان ما در سراسر جهان می‌پردازد.
هلیوفیزیک اصطلاحی به معنای «فیزیک خورشید» است که تا چندی پیش تنها به همین معنی مورد استفاده قرار می‌گرفت. هلیوفیزیک عمدتاً در رابطه با لایه‌های سطحی خورشید به کار گرفته می‌شد و این مترادف با آنچه در حال حاضر بیشتر به نام «فیزیک خورشیدی» (solar physics) است، بود. استفاده به معنای بنیادین آن، یعنی فیزیک کل خورشید، از مرکز آن گرفته تا تاج خورشیدی در سال ۱۹۸۱ و از آن زمان تاکنون به همین مفهوم استفاده شده است.
در اوایل سده بیستم، “جرج سیسکو” از دانشگاه “بوستون” معنی این اصطلاح را به فیزیک هورسپهر یا هلیوسفر (فضای اطراف خورشید فراتر از تاج خورشیدی) گسترش داد.
در حالی که “کاوشگر خورشیدی پارکر” در ابتدا “Solar Probe Plus” نام گرفته بود، در نهایت با نام “کاوشگر خورشیدی پارکر”(Parker Solar Probe) و به افتخار “یوجین پارکر” نام‌گذاری شد.
“یوجین پارکر” دانشمند آمریکایی در رشته فیزیک نجومی یا اخترفیزیک بود که حدود ۶۰ سال پیش، مقاله‌ای منتشر کرد و آن چه که معتقد بود ماده پرسرعت و مغناطیسم ساطع‌شده از خورشید است را توصیف کرد.
همانطور که گفته شد، هلیوفیزیک بر فیزیک خورشید و تأثیر آن بر منظومه شمسی تمرکز دارد. در سال ۲۰۱۸، ناسا “کاوشگر خورشیدی پارکر” را به فضا و به سمت خورشید پرتاب کرد. این فضاپیما اولین فضاپیمایی بود که به نام یک فرد زنده نام‌گذاری شد. این کاوشگر وظیفه رصد تاج یا جو بیرونی خورشید را بر عهده دارد تا درک ما از بادهای خورشیدی و آب و هوای فضا را بهبود بخشد.
“کاوشگر خورشیدی پارکر” در ماه دسامبر ۲۰۱۸ تبدیل به اولین فضاپیمای تاریخ شد که وارد جو فوقانی خورشید شد.
“نیکولا فاکس”، رئیس بخش هلیوفیزیک ناسا در پی درگذشت دکتر “پارکر”، گفت: هرکسی که دکتر “پارکر” را می‌شناخت، می‌دانست که او یک رؤیاگرا است. من مفتخر بودم که در پرتاب “کاوشگر خورشیدی پارکر” در کنار او بایستم و دوست داشتم تمام نتایج علمی هیجان‌انگیز این ماموریت را با او به اشتراک بگذارم و شاهد بودم که چهره او با دیدن هر تصویر جدید و داده‌ای که به او نشان می‌دادم، ذوق‌زده می‌شد.
وی افزود: من حقیقتا دلم برای هیجان و عشق او به “کاوشگر خورشیدی پارکر” تنگ خواهد شد. اگرچه دکتر “پارکر” دیگر در میان ما نیست، اما اکتشافات و میراث او برای همیشه زنده خواهد ماند.
منبع: خبرگزاری دانشجویان ایران