به نظر می‌رسد که در هنگام مرگ، خاطرات در یک چشم بر هم زدن از ذهن انسان عبور می‌کند. این چیزی است که محققان در یک مقاله‌ی جدید در مورد فعالیت مغز در هنگام مرگ بیان کردند.
به گزارش بیگ بنگ، “تمام زندگی من از جلوی چشمانم گذشت”. این عبارتی است که اغلب در مورد تجربیات نزدیک به مرگ می‌شنویم و ممکن است حقیقت داشته باشد، چرا که دانشمندان برای اولین‌بار فعالیت مغز یک انسان در حال مرگ را ثبت کردند و الگوهای امواج مغزی مرتبط با فرآیندهایی مانند خواب و رویا دیدن و یادآوری خاطرات را شناسایی کردند.
در این پژوهش دانشمندان به طور مداوم امواج مغزی یک بیمار ۸۷ ساله مبتلا به صرع را با استفاده از نوار مغزی زیر نظر داشتند تا تشنج‌ها را رصد کنند. این بیمار در حین مطالعه دچار حمله قلبی شد و از دنیا رفت، اما به دستگاه الکتروانسفالوگرافی(EEG) وصل بود. این اتفاق فرصت منحصربفردی فراهم کرد تا ۱۵ دقیقه از فعالیت مغزی یک انسانِ در حال مرگ ثبت شود.
محققان دریافتند یک افزایش فعالیت در امواج مغزی به نام “نوسانات گاما” رخ داد که معمولاً در حین خواب و بازیابی حافظه رخ می‌دهد. این یعنی انسانی که در حال مرگ است احتمالا خاطراتی از زندگی‌اش مثل یک فلش‌بک از جلوی چشمش عبور می‌کند. دکتر “اجمل زمار”، نویسنده ارشد این مطالعه از دانشگاه لوئیزویل گفت: «مغز با تولید نوساناتِ درگیر در بازیابی حافظه ممکن است رویدادهای مهم زندگی را درست قبل از مرگ به خاطر بیاورد. این همانند چیزی است که افراد در “تجربه نزدیک به مرگ” گزارش دادند.»
وی افزود: «این نه تنها بینشی در مورد لحظه‌ای مرموز و ترسناک ارائه می‌دهد که همه ما در نهایت تجربه خواهیم کرد، بلکه حتی می‌تواند درک بهتری از “زمانبندی اهدای عضو” ارائه دهد. این یافته درک ما از زمان دقیق پایان زندگی را به چالش می‌کشد.»
البته هشدارهای بزرگی وجود دارد. مثلاً این مقاله فقط یک نمونه را بررسی کرد. این بیمار همچنین دارای سابقه‌ی تشنج و تورم مغز بود که می‌تواند بر یافته‌ها تأثیر بگذارد. هرچند، تحقیقات گذشته در مورد فعالیت مغزی موش‌های صحراییِ در حال مرگ، فعالیت گامای مشابهی را نشان دادند. ممکن است نشان دهد که این یک رویداد طبیعی در گونه‌های مختلف است.
به گفته‌ی “زمار” در حالی که تحقیقات بیشتری نیاز است، اما بینش‌های جمع‌آوری شده از این بیمار می‌تواند کمی به خانواده‌های داغدار «امید» بدهد. “زمار” در پایان گفت: «چیزی که از این تحقیق می‌آموزیم این است: اگرچه عزیزانمان چشمان خود را می‌بندند و آمادۀ ترک ما هستند، اما مغز آنها ممکن است برخی از بهترین لحظات عمرشان را مجدداً پخش کند.» جزئیات بیشتر این پژوهش در نشریۀ Frontiers in Aging Neuroscience منتشر شده است.
منبع: سایت علمی بیگ بنگ