فسیل تازه کشف شده یک گونه عجیب از دایناسورها در آرژانتین که تقریبا بدون دست بوده است، ممکن است ظاهر بانمکی داشته باشد، اما مطمئنا خشن و بی‌رحم بوده است.
به گزارش ایسنا و به نقل از آی‌ای، به تازگی مشخص شده است که یک دایناسور تازه کشف شده دارای دست‌هایی به قدری کوچک بوده است که حتی از دایناسورهای “تی‌رکس” که دستهای کوتاهی داشته‌اند نیز مضحک تر بوده است.
گروهی از دیرینه‌شناسان در آرژانتین به تازگی یافته‌های خود را از گونه‌ای جدید و بدون بازو از دایناسورها به نام “گومسیا اوچوآ”(Guemesia ochoai) منتشر کرده‌اند. این دایناسورها قبل از انقراض در ۶۶ میلیون سال پیش، در اروپا، آفریقا، آمریکای جنوبی و هند می‌زیسته‌اند.
دیرینه‌شناسان همیشه به اعماق گذشته ما نگاه می‌کنند تا بفهمند ما چگونه به آنچه امروز هستیم، تکامل یافته‌ایم. در حالی که فسیل‌های انسانی اخیر با قدمت بیش از ۲۵۰۰ سال می‌توانند جزئیاتی از رژیم‌های غذایی مصرف‌شده توسط افراد در گذشته را ارائه دهند، با فسیل‌های قدیمی‌تر می‌توان به عمق تاریخ بازگشت و حتی زمان تکامل گونه‌های قدیمی به گونه‌های جدید را مشخص کرد.
یافته‌های اخیر، گونه‌ای به نام “آبل‌خزندگان”(Abelisuarids) را نشان می‌دهد. “آبل‌خزندگان” دایناسورهای دوپا با اندام‌های عقبی تنومند با سه انگشت کاربردی بودند. این دایناسورها از نظر اندازه بسیار بزرگ بودند و تخمین‌ها حاکی از آن است که طول آنها تا ۳۹ فوت(۱۲ متر) می‌رسیده است. با این حال این مطالعه جدید، یکی از کوچک‌ترین “آبل‌خزندگان” گزارش شده تا به امروز را گزارش می‌دهد.
تجزیه و تحلیل محققان نشان می‌دهد که “گومسیا اوچوآ” گونه‌ای از “آبل‌خزندگان” بوده است که دستهای از دایناسورها با اندام‌های جلویی کوچک هستند که برای شکار طعمه باید به سر و آرواره‌های قدرتمند خود تکیه می‌کردند.
آبل‌خزندگان نام یک تیره از بالاخانواده شاخ‌خزنده‌سانان است که در دوره کرتاسه تکامل یافتند. اگرچه سنگواره‌هایی که به تازگی کشف شده نشان می‌دهد که آنها احتمالاً از اواسط دوره ژوراسیک یعنی از حدود ۱۷۰ میلیون سال پیش نیز وجود داشتند. آبل‌خزندگان دایناسورهای گوشت‌خواری با جثه‌های پنج تا ۹ متری بوده‌اند که سنگواره‌های آنها تاکنون در قاره‌های آمریکای جنوبی، آفریقا و همچنین در هند و ماداگاسکار کشف شده است. اما با انقراض دایناسورهای “گوشت‌سوسمار” در این مناطق توانستند جایگزین آنها شوند و به گوشت‌خواران برتر محیط زندگی خود تبدیل شوند.
پروفسور “آنجالی گوسامی” رهبر این تحقیقات و یکی از نویسندگان این مطالعه جدید گفت: این دایناسور جدید در نوع خود کاملا غیرمعمول است. چندین ویژگی کلیدی دارد که نشان می‌دهد یک گونه جدید است و اطلاعات مهم جدیدی را در مورد منطقه‌ای از جهان که ما اطلاعات زیادی در مورد آن نداریم، ارائه می‌دهد.
این تخمین‌ها از روی یک مغز تقریباً کامل کشف شده از این دایناسور در دره “آمبلایو” در استان سالتا در کشور آرژانتین زده شده است. محققان در مقاله تحقیقاتی خود نوشته‌اند که این فسیل، سقف جمجمه نازک و عدم وجود شاخ را نشان می‌دهد. در حالی که این ویژگی‌ها مشخصه آبل‌خزندگان است، اما منحصر به آنها نیست.
“گومسیا اوچوآ” نسبت به بدن بزرگ خود، دستهای بسیار کوچکی داشته است. محققان بر این باورند که این دست‌ها بقایای فرگشتی دست‌هایی هستند که زمانی برای اجداد این دایناسورها مفید بوده‌اند، اما با گذر زمان دیگر از نظر عملکردی برای آنها مفید نبوده‌اند.
“گومسیا اوچوآ” مانند دایناسورهای دیگر در دسته خود، نمی‌توانسته اندام بالایی خود را خم کند و حتی پنجه هم نداشته است.
اعتقاد محققان بر این است که “گومسیا اوچوآ” با این وجود، گوشت‌خوار بی‌رحمی بوده است که طعمه خود را به راحتی از بین می‌برده است.
اما مهم‌تر از این‌ها اینکه حضور این فسیل تایید می‌کند که در آبل‌خزندگان یافت شده در آرژانتین، تمایزات جغرافیایی وجود داشته است. در حالی که آبل‌خزندگان قبلی در منطقه پاتاگونیای جنوبی این کشور یافت شده بودند، “گومسیا اوچوآ” در شمال غربی این کشور یافت شد که نشان می‌دهد این منطقه ممکن است سرنخ‌های زیادی راجع به دایناسورها در اختیار داشته باشد.
این واقعیت که بقایای فسیلی آرژانتین تا حد زیادی ناشناخته باقی مانده‌اند، به این معما اضافه می‌کند. بنابراین، ممکن است این اولین باری باشد که در مورد آبل‌خزندگان می‌شنوید، اما بعید است که آخرین مورد باشد.
این یافته‌ها در مجله Journal of Vertebrate Paleontology منتشر شده است.
منبع: خبرگزاری دانشجویان ایران