یک یافته جدید ما را به پرورش اندام‌های انسان در آزمایشگاه و نجات جان میلیون‌ها انسان نزدیک کرده است.
به گزارش ایسنا و به نقل از آی‌ای، محققان ژنتیک مولکولی در موسسه علوم “وایزمن”(Weizmann) راهی برای کشت سلول‌های بنیادی انسانی بسیار زودتر از آنچه قبلا ممکن بود، کشف کرده‌اند.
در مطالعه منتشر شده در مجله Cell، محققان نشان دادند که سلول‌های اولیه انسانی را می‌توان ایجاد و سپس با موفقیت در موش‌ها ادغام کرد. این به لطف حالت تمایز نیافته یا همان طور که محققان آن را نامیده‌اند، “حالت خام” آنهاست که در آن آنها می‌توانند به هر نوع سلولی در بدن، از جمله سلول‌های بنیادی دیگر تبدیل شوند.
علاوه بر این شاهکار چشمگیر، آنها دریافته‌اند که سلول‌های بنیادی ایجاد شده به طور قابل توجهی توانمندتر هستند و به آنها اجازه می‌دهد با محیط میزبان خود ترکیب شده و بهتر ادغام شوند.
این به طور قابل توجهی شانس ایجاد یک “کیمارا”(chimera) میان‌گونه‌ای را افزایش می‌دهد که به سلول‌های یک موجود اجازه می‌دهد تا به رشد موجود دیگر کمک کند.
“کیمارا” یا “آمیژه” و “موزائیک” دو اصطلاح معمول برای موجودات مخلوط است. در علم کیمیاگری باستان و امروزه در ژنتیک مخلوطی از حیوان و انسان را “کیمارا” می‌نامند. این نام فارسی از ترکیب دو واژه فارسی «کیمیا» و «آرا» به معنی آراستن ایجاد شده است. کیمارا حالتی مشابه موزائیک است، با این تفاوت که در موزاییک سلول‌های متفاوت از نظر ژنتیکی همگی از یک یاخته تخم منشعب شده‌اند، اما در کیمارا همین سلول‌ها از چند زیگوت منشعب شده‌اند.
محققان همچنین روشی را برای افزایش کارایی ادغام این سلول‌ها ابداع کردند. چنین تحقیقاتی می‌تواند برای پیوند سلول‌ها یا اندام‌ها از یک حیوان به حیوان دیگر، حتی از حیوانات دیگر به انسان مورد استفاده قرار گیرد.
ریشه‌های این مطالعه به سال ۲۰۱۲ باز می‌گردد، زمانی که پروفسور “جیکوب هانا” و تیمش با تزریق سلول‌های بنیادی انسانی به موش‌ها برای اولین بار و نشان دادن اینکه آنها می‌توانند با موفقیت در جنین‌های در حال رشد موش‌ها ادغام شوند، تاریخ‌ساز شدند. پس از هشت سال، محققان تصمیم گرفتند با تلاش برای تولید نوع اولیه سلول‌های بنیادی برای استفاده در روش‌های مشابه، مطالعه خود را یک گام فراتر ببرند.
محققان برای غلبه بر تعدادی از موانع، دو مسیر سیگنالینگ دیگر را خاموش کردند که در نتیجه سلول‌های بنیادی خام انسانی با ژنومی پایدار، نقص‌های کمی در تنظیم ژن و مهم‌تر از همه، ظرفیت تمایز بی‌عیب و نقص به دست آمد. آنها همچنین یک ژن کلیدی درگیر در پایداری ژنوم را تغییر دادند و این منجر به سلول‌های بنیادی شد که نه تنها توانمند هستند، بلکه رقابتی نیز هستند، به این معنی که می‌توانند بدون آسیب رساندن به میزبان، ادغام شوند.
به گفته “هانا”، این شانس یک انتقال موفق را در مقایسه با آنچه در گذشته می‌توانستیم انجام دهیم، حدود پنج برابر افزایش می‌دهد.
وی می‌گوید: اگر در آینده بخواهیم برای پیوند به انسان، لوزالمعده را در خوک‌ها پرورش دهیم، باید این تفاوت‌های عظیم تکاملی بین گونه‌ها را در نظر بگیریم که از موش و انسان شروع می‌شود.
در حالی که مدتی طول می‌کشد تا بتوانیم اندام‌های انسانی را در آزمایشگاه برای پیوند توسعه دهیم، این تحقیق روی سلول‌های بنیادی، ما را یک قدم به این هدف نزدیک‌تر کرده است.
منبع: خبرگزاری دانشجویان ایران