رگه‌های تیره و ابرهای رنگارنگ در این منظرۀ ستاره‌ای مشاهده می‌شوند. این نمای عمیق و گسترده در میدان‌های ستاره‌ای مرکز کهکشان راه شیری بیش از ۳۰ ماه کامل را پوشش می‌دهد.
در اوایل قرن بیستم اخترشناس “ادوارد بارنارد” ابرهای غباری ستاره‌ای مبهم که در سمت راست مشاهده می‌شوند را فهرست‌بندی کرد. این ابرها عبارتند از: B59، B72، B77 و B78، بخشی از مجموعه ابر مولکولی مار افسای که تنها ۴۵۰ سال نوری با ما فاصله دارد. به چشم ما، شکل ترکیبی آنها نشان دهندۀ دسته و دهنۀ پیپ است، بنابراین نام معروف این سحابی تاریک، «سحابی پیپ» است. سه سحابی درخشان که در سمت چپ قرار دارند مهد کودک‌های ستاره‌ای هستند، آنها حدود ۵۰۰۰ سال نوری از زمین فاصله دارند و در صورت فلکی کمان واقع شده‌اند.
در قرن هجدهم، اخترشناس “شارل مسیه” دو مورد از آنها را در فهرست خوشه‌ها و سحابی‌های درخشان خود قرار داد. M8 که سحابی مرداب نیز نام دارد، بزرگترین عضو سه گانه است و M20 رنگارنگ درست در بالا دیده می‌شود. سومین منطقه شامل NGC 6559 در سمت چپ قرار دارد. گرد و غبار سحابی M20 نیز در سمت چپ تصویر دیده می‌شود که به عنوان سحابی “سکه تکه” شناخته می‌شود.
منبع: سایت علمی بیگ بنگ