پژوهشگران "دانشگاه مونترال" در بررسی جدیدی دریافتند که ورزش کردن در دوران کودکی می‌تواند از بروز افسردگی و اضطراب در پسران پیشگیری کند.
پژوهش جدیدی نشان داده است پسرانی که در اوایل دوره کودکی خود در ورزش شرکت می‌کنند، احتمالا بعدها کمتر از دیگران با نشانه‌های افسردگی و اضطراب رو به رو می‌شوند.
همچنین این پژوهش نشان می‌دهد پسرانی که ناراحتی عاطفی کمتری را در دوران کودکی تجربه می‌کنند، احتمالا در اوایل نوجوانی از نظر جسمانی فعال‌تر می‌شوند.
“ماری خوزه هاربک” (Marie-Josée Harbec)، سرپرست این پروژه گفت: ما در این پژوهش قصد داشتیم رابطه بلندمدت و متقابل میان مشارکت در ورزش و نشانه‌های افسردگی و اضطراب را در کودکانی که به مدرسه می‌روند، مشخص کنیم. ما همچنین تصمیم گرفتیم تا بررسی کنیم که آیا این رابطه در پسران و دختران بین پنج تا ۱۲ سال، متفاوت است یا خیر.
وی افزود: در حال حاضر، شاهد یک بحران در کودکانی هستیم که تحرک جسمانی ندارند و این موضوع نهایتا ممکن است پیامدهایی برای سلامتی جسم و روح داشته باشد.
هاربک و پروفسور “لیندا پاگانی” (Linda Pagani)، عادت‌های فیزیکی و ورزش را در کودکان بین پنج تا ۱۲ سال مورد بررسی قرار دادند و نشانه‌های پریشانی احساسی را نیز در آنها ارزیابی کردند.
پاگانی گفت: ما دریافتیم پسران پنج ساله‌ای که هرگز در ورزش شرکت نکرده‌اند، در شش تا ۱۰ سالگی، ناراحت‌تر و خسته‌تر از سایر همسالان خود به نظر می‌رسند، به سختی خوشحال می‌شوند، بیشتر گریه می‌کنند و ترس و نگرانی در آنها بیشتر است. همچنین، پسرانی که نشانه‌های افسردگی و اضطراب بیشتری را در دوران کودکی نشان دادند، در ۱۲ سالگی فعالیت بدنی کمتری داشتند. ما در مورد دختران، هیچ تغییر قابل‌توجهی مشاهده نکردیم.
عملکرد دختران و پسران، متفاوت است
به گفته پژوهشگران، پسرانی که در دوران پیش‌دبستانی ورزش می‌کنند، از مزایای فعالیت فیزیکی بهره‌مند می‌شوند که به آنها در توسعه مهارت‌های زندگی مانند ابتکار عمل، مشارکت در کار گروهی و تمرین کنترل خود کمک می‌کند.
پاگانی گفت: در مقابل، پسرانی که نشانه‌های افسردگی و اضطراب را تجربه می‌کنند، ممکن است از نظر اجتماعی بیشتر منزوی شوند، سطح انرژی آنها کاهش یابد و احساس شایستگی کمتری داشته باشند که به نوبه خود می‌تواند بر مشارکت آنها در فعالیت فیزیکی تاثیر منفی بگذارد.
هاربک ادامه داد: افسردگی و اضطراب و عوامل محافظتی برای دختران، عملکرد متفاوتی دارد. دختران بیشتر از پسران، از خانواده، دوستان یا ارائه‌دهندگان خدمات سلامت کمک می‌گیرند و ناراحتی‌های عاطفی خود را فاش می‌کنند و حمایت روانی، از آنها بهتر محافظت می‌کند.
وی افزود: همچنین، از آنجا که دختران بیشتر از پسران به ناراحتی عاطفی دچار می‌شوند، این خطر مربوط به جنسیت ممکن است به شناسایی و مداخله زودهنگام برای دختران بیانجامد.
این پژوهش، در “Journal of Developmental & Behavioral Pediatrics” به چاپ رسیده است.
منبع: خبرگزاری دانشجویان ایران