متوقف کردن خونریزی ناشی از آسیب دیدگی میتواند جان افراد را نجات دهد اما استفاده از چسب در حالی که خون همهچیز را خیس میکند کار آسانی نیست.
محققان دانشگاه فناوری ماساچوست چسب جراحی جدیدی ساختهاند که میتواند در عرض ۳۰ ثانیه خونریزی را متوقف کند. آنها برای ساخت این چسب از موجودات دریایی به نام کشتیچسب یا سرخاب(Barnacle) الهام گرفتند.
در حال حاضر برای جلوگیری از خونریزی در حین عمل جراحی و یا آسیب دیدگی از موادی استفاده میشود که باعث لخته شدن خون میشوند اما فرایند لخته شدن خون ممکن است چندین دقیقه طول بکشد و اگر شدت خونریزی زیاد باشد ممکن است نتیجهبخش نباشد.
به گفتهی محققان، این چسب در عرض ۱۵ تا ۳۰ ثانیه محل زخم را میبندد. در آزمایشهایی که بر روی خوکها و موشها انجام شد این چسب چندین هفته در محل آسیب دیدگی باقی ماند و سپس به آرامی و با بهبود یافتن بافتهای بدن از بین رفت. همچنین اگر نیاز باشد این چسب زودتر از بین برود میتوان از یک حلال استفاده کرد. این چسب باعث ایجاد التهاب در محل آسیبدیدگی نشد.
جینگجینگ وو(Jingjing Wu)، نویسندهی اصلی این مقاله میگوید: این چسب خمیری میتواند به هر شکلی در بیاید. این موضوع امکان استفاده از آن برای هرگونه زخمی را فراهم میکند.
مادهی مخفی استفاده شده در آن از جانوری به نام کشتیچسب الهام گرفته شده است. این موجودات به سنگها، کشتیها و سایر سطوحی که معمولا خیس و کثیف هستند میچسبند.
هیونوو یوک(Hyunwoo Yuk)، نویسنده اصلی این مطالعه میگوید که برای توقف خونریزی نه تنها باید با رطوبت ناشی از خون مبارزه کنید بلکه باید با آلودگی ناشی از آن نیز مقابله کنید و موضوع جالب توجه این است این موجودات دریایی دقیقا کاری مشابه انجام میدهند.
به نظر میرسد کشتیچسبها از دو مایع مختلف برای این کار استفاده میکنند. مایع اول نوعی روغن است که باعث کنار رفتن آب میشود و محیطی مناسب برای مایع پروتئینی دوم برای چسبیدن فراهم میکند.
محققان در سال ۲۰۱۹ یک چسب دو طرفه تولید کردند که میتوانست جایگزین بخیه باشد و اکنون آنها این چسبها را منجمد کرده و به ذرات ریز تبدیل کردند و این ذرات را درون یک روغن سیلیکونی ریختند.
چسب ایجاد شده اثری مشابه مادهای که کشتیچسبها تولید میکنند، دارد. بخش روغنی آن خون را کنار میزند تا ذرات چسب برای متوقف کردن خون به زخم بچسبند. آزمایشهای انجام شده نشان داد که این روش از روشهای قبلی لخته کردن خون موثرتر است.
محققان میگویند که هدف بعدی آنها استفاده از این ماده در زخمهای بزرگتر است.
منبع: خبرگزاری دانشجویان ایران