از زمان اولین کاربرد استنت‌ها برای درمان عروق کرونر مسدود شده، پیشرفت‌های بسیاری نظیر آلیاژهای منیزیم قابل جذب زیستی برای بهبود نتایج بالینی رخ داده است. فناوری استنت قلبی عروقی، از نظر طراحی، مواد، پوشش و بسیاری از ویژگی‌های مرتبط دیگر، به طور مداوم در حال پیشرفت است. سوال اینجا است که آیا پوشش‌های حاوی نانوذراتی راه‌حلی برای استنت‌های نسل بعدی هستند؟

با پیرولیز پلاستیک‌های موجود در زباله، محققان نانولوله‌های کربنی تولید کردند که درون آن‌ها نانوذرات فلزی قرار دارد. این نانولوله‌ها با قرار گرفتن درون آند پیل سوختی، عملکرد آن را بهبود دادند. در این پروژه نیاز به استفاده از نانوذرات فلزی گران‌بها نبود.

سنجش نیکوتین با روش‌های دستگاهی و آزمایشگاهی دشوار و زمان‌بر است. برای حل این مشکل محققان با استفاده از نانومواد دوبعدی، حسگر الکتروشیمیایی ساختند که عملکرد جالب توجهی در شناسایی نیکوتین در غلظت‌ها و شرایط مختلف دارد.

دانشمندان بتازگی توانستند با تجزیه و تحلیل کریستال‌های سنگی باستانی و سوابق مغناطیسی که درون آنها نهفته بوده‌، تاریخچه‌ی هسته داخلی زمین را طی صدها میلیون سال ردیابی کنند.

محاسبات کوانتومی، برای ارائه نتایج بر اصول مکانیک کوانتومی تکیه می‌کند. این فناوری این پتانسیل را دارد که وظایف بسیار پیچیده‌تری نسبت به کامپیوترهای سنتی انجام دهد و این کار را با سرعت‌های بالا انجام دهد، و به نوعی آن را به مرز جدیدی برای علم و مهندسی تبدیل می‌کند.

رابط‌های پوشیدنی انسان و ماشین (HMI)، می‌توانند برای کنترل ماشین‌ها، کامپیوترها، پخش‌کننده‌های موسیقی و سایر سیستم‌ها استفاده شوند. یک چالش برای توسعه و استفاده از رابط‌های انسان و ماشین قابل پوشیدن، وجود عرق روی پوست انسان است. تامین انرژی این ادوات، چالش دیگری است که باید برای آن راهکاری ارائه کرد.