به‌دست آوردن انرژی پایدار از باد، خورشید و آب به‌طور معمول شناخته شده و کاربردی است. با این حال، منابع تجدیدپذیر به شرایط محیطی بستگی دارد: در زمان اوج باد و خورشید، انرژی اضافی تولید می‌شود که در زما‌ن‌هایی که باد و آفتاب کمتری وجود دارد، قابل استفاده است. اما چگونه می‌توان این انرژی اضافی را به‌طور موثر ذخیره نمود و انتقال داد؟

باتری‌های آبی یون-روی (AZIBs) به‌عنوان دستگاه‌های ذخیره‌سازی انرژی نسل بعدی مورد توجه قرار گرفته‌اند. با این حال، کاربردهای عملی این باتری‌ها به دلیل اشکالات ذاتی آن‌ها، مانند تولید غیرقابل کنترل دندریت‌های روی و واکنش‌های جانبی شدید، به‌طور قابل توجهی با مشکل مواجه شده است. به تازگی محققان نشان دادند که نانوالیاف اصلاح شده آند روی را در باتری یون-روی آبی تثبیت می‌کند.

محققان با بررسی آب محصور شده در مقیاس نانو، فازهای جدیدی از آب را کشف کردند که کاربردهای زیادی در صنعت می‌تواند داشته باشد.

دانشمندان دانشگاه نبراسکا-لینکلن در حال بررسی این موضوع هستند که چگونه نانوذرات موجود در پیازچه سیر التهابی را که به بسیاری از بیماری‌ها مربوط است، مهار می‌کنند.

گروهی از محققان دانشگاه تگزاس در دالاس پیشرفت‌های قابل توجهی در ساخت نوعی نخ‌ به دست آورند، نخ‌هایی که قابلیت جمع‌آوری انرژی داشته و به نام توئیسترون (twistron) شناخته می‌شوند. این الیاف که از نانولوله‌های کربنی ساخته شده‌اند با کشش مکرر و حرکت، الکتریسیته تولید می‌کنند.

گروهی از دانشمندان برزیلی با استفاده از فناوری نانو در تلاش هستند تا نیاز به مواد شیمیایی کنترل‌کننده علف‌های هرز را تا ۸۰ برابر کاهش دهند. برای این کار آن‌ها از فرمولاسیونی نانویی برای انتقال مواد فعال به گیاه استفاده کردند.

یافته‌های اخیر محققان نشان داد که آلیاژ تیتانیوم با پوشش نانومواد، بازسازی مفصل عضلانی را بهبود می‌بخشد. در این فناوری از نانولوله‌های کربنی و مواد نانوحفره‌ای استفاده شده است.

مدت‌هاست که دانشمندان دریافته‌اند که نانوذرات تبدیل بالا (Up-conversion nanoparticles) می‌تواند کارایی سلول‌های خورشیدی را بهبود دهند. به تازگی محققان دریافتند که دلیل افزایش کارایی سلول‌های خورشیدی تقویت شده با این نانوذرات، به تبدیل طول موج ربطی ندارد، بلکه نانوذرات پراکندگی نور را افزایش می‌دهند و عملکرد سلول خورشیدی در اثر همین پراش افزایش می‌یابد.