دوقلوهای دیجیتال ما در یک جهان آینه‌ای می‌توانند آینده فناوری و تعاملات رایانه‌ای ما را رقم بزنند.
به گزارش ایسنا و به نقل از آی‌ای، در یک سال غیرمعمول دیگر برای کنگره جهانی موبایل(MWC) در بارسلون اسپانیا که حتی سازمان دهندگان آن نیز اذعان کردند که این نمایشگاه تجاری با توجه به درگیری‌های جاری در اوکراین “بی‌اهمیت” شده است، هنوز هم شاهد چشم انداز آینده دنیای فناوری هستیم که می‌تواند به روش‌های ملموس، به نفع بشریت باشد.
به عنوان مثال در نمایشگاه امسال، چندین شرکت دیدگاه خود را در مورد “جهان‌های آینه‌ای”(mirror worlds) یا “دوقلوهای دیجیتالی” شرح داده‌اند که نمایشی واقعی از کل سیاره ما ارائه می‌دهند.
“تامی بیورک‌برگ” رئیس شرکت “ZTE” در یک کنفرانس در کنگره جهانی موبایل گفت که دوقلوهای دیجیتالی یکی از موارد کلیدی هستند که می‌توانند به ایجاد یک سیاره سبزتر کمک کنند.
یکی از نمونه‌های چشمگیر که می‌تواند کاربردهای خیره‌کننده‌ای در دنیای واقعی داشته باشد، پروژه دوقلوی دیجیتالی شرکت “انویدیا” به نام “زمین-2″(Earth-2) است که توسط دنیای “اُمنی‌ورس”(Omniverse) این شرکت که نسخه‌ای از دنیای “متاورس” است، پشتیبانی می‌شود.
این پروژه یک شبیه‌سازی از کل سیاره زمین است که ظرفیت مدل‌سازی آب و هوا را تا حد زیادی افزایش می‌دهد و البته کاربردهای آن بسیار فراتر از این‌ها است.
آیا دوقلوهای دیجیتال، آینده تعاملات رایانه‌ای هستند؟
“تیمونی وست” معاون توسعه واقعیت افزوده و واقعیت مجازی شرکت “یونیتی”(Unity) که یکی دیگر از شرکت کنندگان در کنگره جهانی موبایل است، گفت که معتقد است که پروژه‌های دوقلوی دیجیتالی دارای پتانسیل برای ایجاد مرحله بعدی تکامل رایانه‌ها در 50 سال آینده هستند. وی افزود که این پیشرفتی است که رایانه‌ها را در سطح انسانی از طریق تشخیص اشیاء و تحلیل معنایی بسیار پیشرفته با ما در تعامل قرار خواهد داد.
اصطلاح «جهان آینه‌ای» که برای اشاره به نمایشی مشابه از جهان واقعی در واقعیت مجازی(VR) و واقعیت افزوده(AR) استفاده می‌شود، اولین بار توسط “کوین کیلی” سردبیر و مؤسس مجله “WIRED” در یک مقاله ابداع شد. وی در آن مقاله، کاربردهای آینده فناوری به شکل یک نمایش دیجیتالی کامل از جهان را توصیف کرد که به نسل بعدی پلتفرم‌های اینترنتی تبدیل خواهد شد. نسخه‌های ابتداییِ این دنیای آینه‌ای در حال حاضر به‌عنوان اپلیکیشن‌های واقعیت افزوده وجود دارند که اجسام دیجیتالی را بر روی داده‌های ماهواره‌ای GPS ایجاد می‌کنند. محبوب‌ترین نمونه آن نیز تا به حال، بازی موفق “Pokemon Go” در سال 2016 بوده است.
البته در ویکی‌پدیای انگلیسی، مبدع این اصطلاح “دیوید گلرنتر” یک دانشمند رایانه از دانشگاه “ییل” عنوان شده است که برای اولین بار در سال 1991 از یک “جهان آینه‌ای” فرضی صحبت کرده است.
پروژه‌های دنیای دوقلوی دیجیتالی و آینه‌ای که توسط دنیای جدید “متاورس” طراحی و پشتیبانی می‌شوند، اتفاق بزرگ امسال در کنگره جهانی موبایل بودند و با سرعت فزاینده‌ای به تکامل خود ادامه می‌دهند و نوآوری‌های مهمی را ارائه می‌کنند.
اگرچه شرکت “متا”(فیسبوک سابق) احتمالا برنامه‌های شگفت انگیزی برای آینده این دنیای مجازی دارد، شرکت‌های دیگر نیز با برنامه‌های کاربردی در پی آن هستند که از مزایای دنیای دیجیتال در ماه‌ها و سال‌های آینده بیشتر بهره ببرند و مردم را از آنها بهره‌مند کنند.
جهان آینه‌ای نمایشی از دنیای واقعی به شکل دیجیتال است. این جهان تلاش می‌کند تا ساختارهای دنیای واقعی را به روشی دقیق جغرافیایی ترسیم کند. جهان‌های آینه‌ای یک مدل نرم‌افزاری سودمند از محیط‌های واقعی انسان و عملکرد آنها ارائه می‌کنند.
باید توجه داشت که این اصطلاح، با اصطلاح “جهان‌های موازی” متفاوت است و همچنین با اصطلاح “جهان‌های مجازی” از این جهت متفاوت است که “جهان‌های مجازی” هیچ ارتباط مستقیمی با مدل‌های دنیای واقعی ندارند و بنابراین، “تخیلی” توصیف می‌شوند، در حالی که “جهان‌های آینه‌ای” به مدل‌های واقعی متکی هستند.
دنیای آینه‌ای ارتباط نزدیکی با واقعیت افزوده دارد، اما می‌توان آن را به‌عنوان یک تجلی مستقل از واقعیت دیجیتالی شامل عناصر مجازی یا سایر اشکالی که اطلاعات در آن جاسازی شده‌اند، دید.
برنامه‌هایی مانند “گوگل ارث”(Google Earth) و “مایکروسافت ویرچوال ارث”(Microsoft Virtual Earth) نمونه‌هایی از جهان‌های آینه‌ای سه بعدی هستند.
از طرفی، فرضیه جهان موازی یا گیتی‌های موازی در سال ۱۹۵۴ توسط یک دانشجوی دکتری از دانشگاه “پرینستون” به نام “هیو اورت” که ایده عجیبی را مطرح کرد، نشات گرفت. در این ایده، جهان‌هایی موازی وجود دارند، دقیقاً مانند جهان و گیتی ما. همه این گیتی‌ها با ما در ارتباط هستند، در واقع آنها شاخه‌ای از گیتی ما هستند و گیتی ما نیز از دیگر جهان‌ها شاخه گرفته است.
در این جهان‌ها، جنگ‌های ما پایان‌های متفاوتی از آنچه می‌دانیم، دارند. گونه‌های منقرض شده در جهان ما در جهان‌های دیگر فرگشت یافته و سازگار شده‌اند و در آن گیتی‌ها، شاید ما انسان‌ها در میان گونه‌های منقرض شده باشیم.
ماهیت این اندیشه، ذهن را شگفت‌زده می‌کند و هنوز هم نمی‌توان آن را به خوبی دریافت. ایده‌هایی در مورد جهان یا بُعدهای موازی همانند ما، در آثار علمی-تخیلی ظاهر شده است.
منبع: خبرگزاری دانشجویان ایران