متخصصان فناوری هولوگرام اکنون می‌توانند تصاویری واقعی ایجاد کنند که در هوا حرکت می‌کنند.
، گروه تحقیقات هولوگرافی دانشگاه “بریگام یانگ”(Brigham Young) دریافته‌اند که چگونه می‌توان تصاویر واقعی هولوگرامی ایجاد کرد که در هوا حرکت کنند.
محققان با الهام از داستان‌های علمی-تخیلی، جنگ‌ها و تعاملات میان نسخه‌های کوچک شخصیت‌های آن داستان‌ها مهندسی کردند که می‌توان آنها را با چشم غیر مسلح مشاهده کرد.
“دن اسمالی” استاد مهندسی برق در دانشگاه “بریگام یانگ” گفت: آنچه شما در این صحنه‌هایی که ما ایجاد کرده‌ایم، می‌بینید، واقعی است و هیچ چیزی به صورت کامپیوتری تولید نمی‌شود. این کار مانند آنچه در فیلم‌ها اتفاق می‌افتد، نیست که این نورها در فضای فیزیکی وجود نداشته باشند، بلکه همه اینها واقعی هستند و اگر از هر زاویه‌ای به آنها نگاه کنید، می‌بینید که در فضای واقعی وجود دارند.
این جدیدترین کار “اسمالی” و تیم محققان وی است. وقتی آنها سه سال پیش متوجه شدند که چگونه می‌توان اجسام را بدون صفحه پس زمینه و به صورت شناور و آزاد در فضا ترسیم کرد، توجه بین‌المللی را به خود جلب کردند.
این روش که “نمایشگرهای دام نوری” نامیده می‌شود، با به دام انداختن یک ذره در هوا توسط پرتوی لیزر ایجاد می‌شود و سپس آن ذره را به اطراف حرکت می‌دهند و یک مسیر حاصل از نور لیزر پشت سر ذره باقی می‌ماند که در هوا معلق است. در واقع می‌توان گفت که یک چاپگر سه بعدی برای نور است.
پروژه جدید این گروه تحقیقاتی که با کمک مالی بنیاد ملی علوم “CAREER” تأمین شده است، اکنون به مرحله بعدی می‌رود و انیمیشن‌های ساده را در هوای کم‌تراکم تولید می‌کند. این کار، زمینه را برای یک تجربه همه جانبه فراهم می‌کند که در آن افراد می‌توانند با اشیای مجازی هولوگرافی در حالی که در روبروی چشم آنها در فضای واقعی وجود دارند، تعامل داشته باشند.
“اسمالی” گفت: در اغلب نمایشگرهای سه بعدی نیاز است که به صفحه نمایش نگاه شود، اما فناوری ما به ما امکان می‌دهد تصاویری شناور در فضا بسازیم که البته فیزیکی هستند، نه یک سراب یا توهم. این فناوری می‌تواند ایجاد محتوای متحرک پر جنب و جوش را که به اطراف می‌چرخد، ممکن کند.
“اسمالی” و تیمش در مقاله جدیدی که در ماه جاری در مجله Nature Reports منتشر شده جزئیات این پیشرفت و موفقیت‌های اخیر خود را ارائه می‌دهند.
کار آنها بر یک عامل محدود کننده در نمایشگرهای دام نوری غلبه می‌کند؛ جایی که این فناوری فاقد توانایی نمایش تصاویر مجازی است و “اسمالی” و تیمش نشان می‌دهند که می‌توان با استفاده از یک نورافکن پس زمینه، تصاویر مجازی را شبیه‌سازی کرد.
“اسمالی” گفت: ما می‌توانیم چند ترفند فانتزی را با اختلاف منظر حرکتی انجام دهیم و می‌توانیم نمایشگر را بسیار بزرگ‌تر از آنچه که از نظر فیزیکی هست، نشان دهیم. این روش به ما امکان می‌دهد تا توهم یک نمایشگر بسیار عمیق‌تر را حتی از نظر تئوری به اندازه یک نمایشگر بی‌نهایت ایجاد کنیم.
منبع: خبرگزاری دانشجویان ایران