به نظر می‌رسد همگام کردن مواد زیستی حساس به نور در مقیاس نانو با نور لیزر می‌تواند در مقابله با سرطان کارساز باشد.
به گزارش ایسنا و به نقل از آی‌ای، تیمی از محققان بین‌المللی پیشنهاد کرده‌اند که لیزرهای ترکیبی با فناوری نانو می‌توانند در آینده نزدیک برای درمان سرطان‌ها استفاده شوند.
طیف گسترده‌ای از فناوری‌های جدید در تلاش برای غلبه بر سرطان در حال آزمایش هستند. از ساخت واکسن‌هایی با استفاده از آخرین فناوری واکسن سازی موسوم به “آران‌ای پیام‌رسان”(mRNA) گرفته تا مهندسی سلول‌هایی که می‌توانند به تومورها حمله کنند، دانشمندان روش‌های مختلفی را برای مقابله با این بیماری کشنده امتحان می‌کنند. جدیدترین رویکرد در این حوزه نیز شامل استفاده از لیزر است.
نوردرمانی برای سلول‌های سرطانی
این ایده خیلی جدید نیست و قبلاً مطرح شده است. لیزر را می‌توان برای تولید گرما در محل تومور استفاده کرد که می‌تواند سلول‌های ناخوانده را در روشی به نام “نورگرما درمانی”(PTT) از بین ببرد.
روش دیگر، “درمان فوتودینامیک”(PDT) است که از لیزر برای تولید گونه‌های اکسیژن فعال(ROS) استفاده می‌شود که گروهی از مواد شیمیایی بسیار واکنش‌پذیر هستند که برای هر نوع سلولی از جمله سلول‌های سرطانی، کشنده هستند.
اثربخشی لیزر درمانی با عمق نفوذ لیزر در بافت تعیین می‌شود که به نوبه خود به شکل و شعاع پرتو، طول موج نور استفاده شده و شدت لیزر وابسته است.
اکنون رویکرد جدیدی که محققان پیشنهاد می‌کنند، همگام کردن این روش‌ها با مواد زیستی در مقیاس نانو است که می‌توانند درمان‌ها را بسیار دقیق و هدفمند کنند. این مواد در مقیاس نانو باید به نور حساس باشند و در طول موج‌های خاصی کار کنند تا بتوان روش‌ها را در طول درمان‌ها بیشتر کنترل کرد.
استفاده از نانومواد به عنوان سیستم‌های تحویل
جالب اینجاست که این نانومواد فقط به یک گیرنده نور در این فرآیند محدود نمی‌شوند، بلکه می‌توانند برای انجام کارهای دیگر نیز مورد استفاده قرار گیرند. محققان پیشنهاد می‌کنند که می‌توان از آنها برای رساندن داروهای شیمی‌درمانی به محل‌های تومور نیز استفاده کرد.
این نانومواد هنگامی که در PDT استفاده می‌شوند، همچنین می‌توانند آنتی‌بیوتیک‌ها را به بدن تحویل دهند تا از عفونت باکتریایی در محلی که “ROS” در آن کار می‌کند، جلوگیری شود.
محققان همچنین به یک کاربرد دیگر این روش اشاره کردند که در آن از نانومیله‌های طلا به عنوان مواد نانومقیاس استفاده شد و یک “گلیکوپروتئین” از ویروس هاری به سطح آنها متصل شد. از آنجایی که ویروس هاری قادر است در طول دوره طبیعی عفونت از سد خونی مغزی عبور کند، نانومیله‌های طلا نیز موفق به عبور از آن شدند و پس از آن روش PTT در نزدیکی سلول‌های تومور انجام شد.
به گفته محققان، این فناوری در آینده می تواند برای درمان زخم‌های مزمن و غیر قابل التیام، تصلب شرایین و حتی عفونت‌های دندانی نیز به کار گرفته شود.
این مطالعه در مجله Applied Physics Reviews منتشر شده است.
منبع: خبرگزاری دانشجویان ایران