موشک جدید چینی‌ها که قرار است فضانوردان این کشور را به ایستگاه فضایی تیان‌گونگ و احتمالاً ماه بفرستد، از قابلیت بازیابی مرحله‌ی اول برخوردار خواهد بود.
موشک جدید چینی‌ها که قرار است فضانوردان این کشور را به ایستگاه فضایی تیان‌گونگ و احتمالاً ماه بفرستد، از قابلیت بازیابی مرحله‌ی اول برخوردار خواهد بود.
چین می‌خواهد نسل بعدی پرتابگر سرنشین‌دارش برای مأموریت‌ها به ایستگاه فضایی‌اش و ماه، مرحله‌ی اول چندبارمصرف داشته باشد. این موشک جدید گزینه‌ی پرتاب چندبارمصرف را برای ارسال فضانوردان یا محموله به تیان‌گونگ، ایستگاه فضایی جدید چین امکان‌پذیر خواهد کرد و نسخه‌ی بزرگ‌تر آن نیز امکان ارسال خدمه را در مأموریت‌های قمری و اعماق فضا فراهم خواهد کرد.
به‌گزارش اسپیس‌دات‌کام و به‌نقل از شرکت علوم فضایی و فناوری چین (CASC)، پیمانکار فضایی اصلی این کشور، موشک نسل بعدی چین همچنین برای مأموریت‌های سرنشین‌دار قادر خواهد بود فضاپیمایی جدید و بزرگ‌تر از شنژو، کپسول فعلی مورد استفاده به‌دست سازمان ملی فضایی چین را حمل کند.
موشک مورد بحث درحال‌حاضر با عنوان موقت «پرتابگر سرنشین‌دار نسل بعدی» شناخته می‌شود. مرحله‌ی اول پس از تکمیل وظیفه‌ی پرتاب خود، موتورهایش را به‌منظور کمک به کاهش سرعت دوباره روشن خواهد کرد و درست مانند موشک‌های پیشگام فالکون ۹ اسپیس ایکس، با استفاده از گرید فین‌ها به سمت سکوی فرود هدایت خواهد شد.
بااین‌حال وانگ شیاجون، مدیر آکادمی فناوری پرتابگرهای چین که به‌عنوان زیرمجموعه‌ی CASC مشغول ساخت موشک است، می‌گوید مرحله‌ی فرود شامل «دستگاه‌های مهار فرود» خواهد بود؛ بدین معنا که مرحله‌ی درحال نزول موشک به‌جای پایه‌های فرود، قلاب حمل خواهد کرد و به‌وسیله‌ی سیم‌های محکم گرفته خواهد شد. CASC تاریخ پرتاب موشک را اعلام نکرده؛ اما چین به‌تازگی با انتشار مقاله‌‌ای سفید، اهداف مهم پنج سال آتی (۲۰۲۱-۲۰۲۵) خود را تشریح کرده که از جمله‌ی آن‌ها، نخستین پرتاب موشک سرنشین‌دار جدید است.
چین درحال‌حاضر مأموریت‌های سرنشین‌دارش را با موشک یک‌بارمصرف لانگ مارچ ۲اف پرتاب می‌کند؛ پرتابگری که از سوخت سمی هایپرگالیک استفاده می‌کند و از این رو مدیریت آن خطرناک و هزینه‌بر است؛ اما موشک جدید از سوخت کروزن RP-1 تصفیه‌شده و اکسیژن مایع استفاده خواهد کرد. موشک در دو نسخه ساخته می‌شود: نمونه‌ای دو مرحله‌ای برای ارسال فضانوردان به ایستگاه فضایی چین و نمونه‌ای سه مرحله‌ای با بوستر جانبی برای مأموریت‌های اعماق فضا.
نسخه‌ی کوچک‌تر هنگام بازیابی مرحله‌ی اول، قادر به پرتاب تقریباً ۱۴ هزار کیلوگرم به مدار نزدیک زمین خواهد بود. موشک با این ظرفیت می‌تواند نسل جدید فضاپیمای سرنشین‌دار چین را که در سال ۲۰۲۰ پرواز آزمایشی غیرسرنشین‌دار انجام داد، حمل کند. پرتابگر بعدی چینی‌ها هنگامی که قرار باشد مرحله‌ی اولش را دور بیندازد، می‌تواند ۱۸ هزار کیلوگرم حمل کند.
نسخه‌ی بزرگ‌تر قادر به پرتاب ۲۷ هزار کیلوگرم به مدار انتقال به ماه خواهد بود؛ بدین معنا که می‌تواند نسخه‌ای بزرگ‌تر و سنگین‌تر از فضاپیمای سرنشین‌دار جدید را که برای مأموریت‌های قمری و اعماق فضا بهینه شده است، پرتاب کند. به‌نقل از اسپیس‌نیوز، برای مأموریت کوتاه‌مدت سرنشین‌دار فرود روی ماه، ممکن است از دو پرتاب موشک استفاده شود.
چین هنوز هیچ موشک چندبارمصرفی ندارد؛ درنتیجه برای داشتن نخستین پرتابگر این‌چنینی باید چندین پیشرفت فناورانه رقم بزند. بااین‌حال، شرکت علوم فضایی و فناوری اعلام کرده است که قصد دارد مرحله‌ی اول لانگ مارچ ۸ را به موشکی چندبارمصرف تبدیل کند. درهمین‌حال، شماری از شرکت‌های پرتاب تجاری چینی نظیر لنداسپیس، آی‌اسپیس، گلکتیک انرژی و دیپ بلو ارواسپیس مشغول کار روی طرح‌های مفهومی خودشان از موشک‌های عمودپرواز و عمودفرود هستند.
منبع: زومیت