چکمههای جدید مخصوص محیط واقعیت مجازی(VR) به کاربران اجازه میدهند تا به صورت فیزیکی فضاهای مجازی را کاوش کنند و میتوانند مشکل "راه رفتن بینهایت" در یک محیط محدود در دنیای واقعی را حل کنند.
به گزارش ایسنا و به نقل از آیای، یکی از مشکلات بزرگ هدستهای واقعیت مجازی تا به امروز، مسئله ایمنی کاربران بوده است، چرا که اگر بیش از حد در این تجربه غوطهور شوید ممکن است زمین بخورید و آسیب ببینید.
اکنون شرکتی به نام “اکتو ویآر”(Ekto VR) معتقد است با چکمههای جدید مخصوص کاوش در محیط واقعیت مجازی موسوم به “اکتو وان”(EKTO ONE) ممکن است راه حلی برای این مشکل داشته باشد. فناوری جدید این شرکت به کاربران این امکان را میدهد که در یک فضای محدود و حتی در یک نقطه، به گردش در فضای مجازی بپردازند.
این چکمهها دارای مجموعهای از چرخهای موتوردار در کف خود هستند که در جهت مخالف حرکت رو به جلوی کاربر میچرخند. این چرخها به کاربر این امکان را میدهد که در یک نقطه مانند وقتی روی یک تردمیل راه میرود، قدم بزند و به او این حس را میدهد که در حال حرکت رو به جلو است. این فناوری همراه با یک هدست واقعیت مجازی استفاده میشود که به این معنی که کاملا کاربر را فریب میدهد تا فکر کند با پای خود در فضای مجازی در حال حرکت است.
این پروژه هنوز در مرحله توسعه اولیه خود است، به این معنی که احتمالاً تا مدتی هنوز وارد بازار نخواهد شد. اگر “اکتو ویآر” بتواند این فناوری را کمی کمحجمتر کند، احتمالاً با استقبال زیادی مواجه خواهد شد.
این دستگاه به شکل غیرقابل انکاری دارای پتانسیل ایجاد تحول در تعامل افراد با محیط واقعیت مجازی است که در حال حاضر بیشتر به کنترلکنندههای جویاستیکی که در دست کاربر نگه داشته میشود، متکی است.
مشکل “راه رفتن بینهایت” یک اصطلاح فنی است که برای اشاره به مشکل محدودیت فضای حرکتی کاربران محیطهای واقعیت مجازی استفاده میشود و از زمان ظهور فناوری واقعیت مجازی در دهه ۸۰ میلادی وجود داشته است. اساساً مشکل این است که کاربران به شکل باورپذیری در فضای مجازی غوطهور میشوند و چون فضای محیط در دنیای واقعی محدود است، با دیوار برخورد میکنند.
در همین راستا، شرکت دیگری به نام “ویرچوئیکس”(Virtuix) راه حل متفاوتی را برای این مشکل برگزیده است. این شرکت در حال ساخت یک “تردمیل همه جهته” برای کاربران واقعیت مجازی است.
اگر شرکت “اکتو ویآر” و سایر پروژههای مشابه به موفقیت برسند و به وعدههای خود عمل کنند، این فناوری میتواند برای جذب پروژههای جدید دنیای “متاورس” بسیار مهم باشد، چرا که این محیط تا حد زیادی به عامل غوطهوری متکی است.
پروژههای دیگری که با هدف بهبود غوطهور شدن در فضاهای مجازی در حال توسعه است، شامل دستکشهای واقعیت مجازی با بازخورد لمسی از شرکتی به نام “تسلاسوت”(Teslasuit) است. این فناوری به گونهای طراحی شده است که به کاربران اجازه میدهد تا با استفاده از فناوری بازخورد لمسی که در بازیهای ویدیویی استفاده میشود، محیط اطراف خود را از طریق ارتعاشات احساس کنند. این فناوری اخیراً برای کمک به افراد کمبینا برای آگاهی از محیط اطراف خود با استفاده از ارتعاشات استفاده شده است.
فناوری واقعیت مجازی مطمئناً در سالهای اخیر کند پیش رفته است، اما این پروژههای جدید میتوانند به تقویت جنبه غیر بصری آن کمک زیادی کنند و تجربیاتی بهتر و جامعتر ایجاد کنند.
منبع: خبرگزاری دانشجویان ایران