کاوش مریخ بدون نیاز به لباس فضایی!

"جیم گرین"(Jim Green) که به مدت ۴۰ سال به عنوان دانشمند ارشد ناسا کار کرده است روز شنبه با این آژانس فضایی خداحافظی کرد و آخرین برنامه خود را برای ما باقی گذاشت. این برنامه مهندسی زمین‌شناسی مریخ برای تبدیل کردن آن به سیاره‌ای قابل سکونت برای انسان بود.

به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی‌میل، این دانشمند بازنشسته پیشنهاد کرد که سیاره‌ی سرخ را با سپر مغناطیسی بزرگی بپوشانیم تا از آن در برابر ذرات پر انرژی خورشیدی محافظت شود.

“گرین” در گفتگو با نیویورک تایمز مدعی شد که سپر محافظتی از  جو مریخ در برابر خورشید محافظت می‌کند و این سیاره می‌تواند آب‌وهوایی مناسب برای انسان‌ها ایجاد کند.

گرین گفت:‌ بله این شدنی است. از ورود تشعشات خورشیدی جلوگیری کنید و فشار افزایش می‌یابد. در نتیجه مریخ “زمینی‌سازی” خود را آغاز می‌کند.  زمینی‌سازی فرآیندی است که طی آن جو،  دما،  مکان‌نگاریِ پوسته یا بوم‌شناسیِ یک سیاره یا قمر به سبکِ کره‌ی زمین برای حیات آماده‌سازی می‌شود. دما و فشار بالاتر شما را قادر می سازد تا روند رشد گیاهان را در خاک آغاز کنید.

 گرین به افتخار بازنشستگی‌اش در مورد طرح مریخ خود با نیویورک تایمز گفتگو کرد این درحالی است که این مقام سابق ناسا دست‌کم از  سال ۲۰۱۷ یعنی اولین باری که آن را به صورت عمومی فاش کرد، در حال کار بر روی این برنامه است.

کاوش مریخ بدون نیاز به لباس فضایی!

“گرین” در گفتگویی در “کارگاه آموزشی چشم‌انداز علوم سیاره‌ای ناسا ۲۰۵۰”(NASA Planetary Science Vision ۲۰۵۰ Workshop) در مقر ناسا در واشنگتن دی‌سی به ارائه شبیه‌سازی‌ها، مدل‌ها و تفکرات اولیه خود در مورد نحوه ایجاد مجدد میدان مغناطیسی مریخی و نحوه سازگارتر شدن مریخ برای اکتشافات بشر پرداخت.

این برنامه پیشنهادی مریخ را درون یک “دُم مغناطیسی” (magnetotail) قرار می‌دهد که به آن کمک می‌کند تا جوی که توسط هجوم ذرات خورشیدی از بین رفته است را بازسازی کند. ۹۰ درصد جو مریخ از بین رفته است.

اگر ورود این ذرات مضر به مریخ متوقف شود دمای آن در نهایت تا جایی افزایش می‌یابد که گاز دی‌اکسید کربن بالای کلاهک یخی قطبی تصعید شده و به جو باز می‌گردد و اثر گلخانه‌ای را افزایش می‌دهد.

چنین فرآیندی باعث آزاد شدن آب اعماق سطح می‌شود تا یک هفتم اقیانوس‌های باستانی دوباره بازگردند.

این برنامه که توسط “گرین” فاش شده است باعث آغاز این فرایند شده و به کاهش برخی از شرایط شدید جوی کمک می‌کند.

طبق این پیشنهاد یک میدان دو قطبی(یک جفت آهن‌ربای مساوی با بار مختلف) در مدار میان خورشید و مریخ موسوم به لاگرانژ ۱ ایجاد می‌شود.

این میدان مغناطیسی مصنوعی مریخ‌ را درون یک دُم مغناطیسی قرار می‌دهد و از آن در برابر بادهای خورشیدی شدید محافظت می‌کند. در نبود ذرات خورشیدی، جو مریخ در طول زمان، خود را بازسازی می‌کند.

شبیه‌سازی‌ها نشان می‌دهد که در طی چند سال این سیاره می‌تواند به یک میدان قابل مقایسه با زمین دست یابد.

افزایش فشار باعث گرم شدن استوا می‌شود و در نتیجه کلاهک قطبی فرو می‌ریزد.

این موضوع باعث آزاد شدن دی‌اکسید کربن می‌شود که تبدیل به گاز شده و جو را فرا می‌گیرد و در نتیجه جو گرم شده، یخ‌ها آب می‌شوند و بازگشت آب مایع امکان‌پذیر می‌شود و پس از گذشت چندین سال آب‌وهوا تثبیت خواهد شد.

کاوش مریخ بدون نیاز به لباس فضایی!

گرین می‌گوید: این “زمینی‌سازی” با آن چه که شما فکر می‌کنید و ما در آن آب‌وهوا را به طور مصنوعی تغییر می‌دهیم تفاوت دارد. در این مورد طبیعت این کار را انجام می‌دهد و ما آن را براساس فیزیکی که امروزه می‌دانیم انجام می‌دهیم.

“گرین” به طور رسمی در روز شنبه، یکم ژانویه ۲۰۲۲ بازنشسته شد. او در سال ۱۹۸۰ به ناسا پیوسته بود.

گرین در حوزه میدان‌های مغناطیسی و الکتریکی و پلاسمای کم انرژی در منظومه شمسی تخصص داشت.

او می‌گوید: من به شدت در مورد فعالیت‌هایم در ناسا احساس غرور می‌کنم. از بسیاری جهات، ناسا یک شغل نیست بلکه یک روش زندگی است. ما همیشه به دنبال‌ راه‌هایی برای انجام ناممکن‌ها هستیم.

در حالی که گرین از روشی علمی برای تبدیل کردن مریخ به سیاره‌ای که شباهت بیشتری به زمین دارد سخن می‌گوید، ایلان ماسک نقشه خشن‌تری برای انجام این کار در سر دارد.

موسس شرکت اسپیس‌ایکس پیش از این از ایجاد انفجار هسته‌ای در مریخ برای آزاد کردن دی‌اکسیدکربن و گرم کردن جو و تبدیل کردن مریخ به سیاره‌ای که شباهت بیشتری به زمین دارد، سخن گفته بود. ذخایر دی‌اکسید کربن زیر سطح سیاره به صورت یخ زده قرار دارد.

ماسک می‌گوید که از نظر تئوری، یک جو به شدت تغییر یافته این امکان را به انسان‌ها می‌دهد تا بدون استفاده از سیستم‌های حمایتی یا زیستگاه‌های منزوی در مریخ سکونت کنند.

این نقشه ابتدا در سال ۲۰۱۹ فاش شد اما هدف نهایی ماسک رساندن انسان‌ها به سطح مریخ طی پنج تا ۱۰ سال آینده است.

او می‌خواهد هرچه زودتر به این هدف دست یابد و اطمینان حاصل کند که پیش از گرم شدن بیش از اندازه زمین طی ۵۰۰ میلیون سال آینده، مریخ سکونت‌پذیر خواهد بود.  

منبع: خبرگزاری دانشجویان ایران