انتظار می‌رود میلیارد‌ها سیاره‌ی سرکش دیگر نیز وجود داشته باشند.
انتظار می‌رود میلیارد‌ها سیاره‌ی سرکش دیگر نیز وجود داشته باشند.
ستاره‌شناسان به‌تازگی موفق به کشف مجموعه‌ای از سیاره‌های سرکش شده‌اند؛ سیاره‌هایی شناور و آزاد که به دور یک ستاره‌ی خاص نمی‌چرخند و به تنهایی در اعماق فضا سیر می‌کنند. بیش از هفتاد سیاره، هر کدام با جرمی قابل مقایسه با مشتری، که در کهکشان راه شیری مشاهده شده‌اند، بزرگ‌ترین گروه کشف‌شده از این نوع اجرام کیهانی هستند.
این سیارات که در صورت‌های فلکی عقرب و ماراَفسای (حوا) وجود دارند، با استفاده از مجموعه‌‌ی تصاویر ثبت‌شده توسط چندین تلسکوپ، هم در زمین و هم در فضا، مشاهده شده‌اند.
تصویربرداری از این نوع سیارات بسیار دشوار است؛ زیرا به هیچ ستارهای نزدیک نیستند که به کمک آن قابل مشاهده باشند. نوریا میرت‌روگ، ستاره‌شناسِ دانشگاه وین و آزمایشگاه اخترفیزیک بوردو، همراه با همکارانش با تحلیل داده‌های جمع‌آوری‌شده در بیست سال گذشته، موفق شد نشانه‌های ضعیفی از گرمای ساطع شده حینِ تشکیل این سیارات در میلیون‌ها سال گذشته را شکار کند. این داده‌ها از تلسکوپ‌های رصدخانه‌ی جنوبی اروپا (ESO) و ماهواره‌ی گایا متعلق به آژانس فضایی اروپا و چندین تلسکوپ دیگر به دست آمده است.
موقعیت سیاره‌های سرکشی که به‌تازگی کشف شده‌اند.
هروه بوی، ستاره‌شناس در آزمایشگاه اخترفیزیک بوردو و یکی از پژوهشگران این تحقیق، در بیانیه‌ای مطبوعاتی گفت:
ممکن است چندین میلیارد از این سیارات غول‌پیکرِ شناور و آزاد وجود داشته باشند که بدون وابستگی به هیچ ستارهای، آزادانه در کهکشان راه شیری پرسه می‌زنند.
براساس بیانیه‌ی مطبوعاتی ESO، این کشف گام بزرگی به سوی کشف چگونگی تشکیل این سیاره‌های مرموز است. این احتمال وجود دارد که این اجرامِ سرکش ابتدا در اطراف ستارهای شکل گرفته باشند و سپس از منظومه‌ی خود به‌شدت به بیرون پرتاب شده باشند. فرضیه‌ی احتمالی دیگر این است که فروپاشی ابرهای گازی منجر به شکل‌گیری این سیاره‌‌ها شده باشد.
«تلسکوپ فوق‌العاده بزرگ» آژانس فضایی اروپا
به گفته‌ی هروه بوی، ستاره‌شناسان در حال حاضر منتظر تکمیل پروژه‌ی «تلسکوپ فوق‌العاده بزرگ» (Extremely Large Telescope یا ELT) آژانس فضایی اروپا هستند؛ رصدخانه‌ای غول‌پیکر که نقش مهمی در پیدا کردن داده‌های بیشتری راجع‌به سیاراتِ سرکش خواهد داشت. قرار است مأموریت ELT از اواخر دهه‌ی کنونی میلادی شروع شود.
یافته‌های این پژوهش در نشریه‌ی Nature Astronomy منتشر شده است.
منبع: زومیت