رایانه‌ی یکی از چهار موتور RS-25 موجود در اسپیس لانچ سیستم (SLS) که قدمت آن‌ها به شاتل فضایی باز می‌گردد، دچار مشکل شده است.
رایانه‌ی یکی از چهار موتور RS-25 موجود در اسپیس لانچ سیستم (SLS) که قدمت آن‌ها به شاتل فضایی باز می‌گردد، دچار مشکل شده است.
نقص فنی مشاهده‌شده در رایانه‌ی موتور بدین‌معنی است سامانه‌ی SLS ناسا که قرار است قدرتمندترین موشک جهان باشد، طبق برنامه‌ریزی قبلی (فوریه‌ی ۲۰۲۲) پرتاب نخواهد شد. این سامانه که فضاپیمای اوریون به جرم ۳۳/۵ تن در بالای آن نصب شده است، در حال گذراندن آزمایش‌های فنی در مرکز فضایی کندی ناسا در فلوریدا است.
این آزمایش‌ها در انتظار انجام تمرین Wet Dress Rehearsal یا WDR است که در آن، مخازن موشک سوخت‌گیری می‌شود. انجام موفقیت‌آمیز WDR قدم مهمی در راه آماده‌سازی سامانه برای اجرای بدون‌سرنشین مأموریت آرتمیس-۱ است.
در‌واقع، ناسا قصد دارد از این موشک ۱۰۱ متری برای مأموریت‌های آینده‌ی خود در ماه استفاده کند؛ اما نقص فنی اخیر بدین‌معنی است که باید کمی بیشتر صبر کنیم. این غول بزرگ در آسمان فلوریدا به پرواز در‌خواهد آمد و درنهایت، SLS به قوی‌ترین موشک جهان تبدیل خواهد شد. اگرچه ممکن است این عنوان خیلی سریع به‌دست استارشیپ اسپیس ایکس ربوده شود که قرار است اولین‌بار در ۲۰۲۲ پرتاب شود.
ناسا هم‌زمان با این آزمایش یکپارچه، در تلاش برای کسب اطمینان از ارتباط درست فضاپیمای اوریون و هسته‌ی مرکزی و دو موشک تقویت‌کننده با سامانه‌های زمینی است. مهندسان ناسا حین آزمایش اخیر روی سیستم برق هسته‌ی مرکزی، مشکلی در کنترل‌کننده‌ی پرواز یکی از موتورهای RS-25 شناسایی کردند. ناسا این مشکل را این‌گونه توصیف کرده است:
کنترل‌کننده‌ی پرواز به‌عنوان مغز موتور RS-25 عمل می‌کند و برای کنترل دقیق موتور و نیز عیب‌یابی داخلی آن، با موشک SLS ارتباط برقرار می‌کند. هر کنترل‌کننده مجهز به دو کانال است تا درصورت بروز مشکل در یکی از کانال‌ها هنگام پرتاب، کانال دیگر به‌عنوان پشتیبان عمل کند. در آزمایش اخیر، کانال B کنترل‌کننده‌ی موتور چهار نتوانسته به‌طور مداوم روشن شود.
موتور RS-25 از برنامه‌ی شاتل فضایی امانت گرفته و برای ارائه‌کردن توان بیشتر اصلاح شده است. شاتل فضایی سه موتور از این نوع داشت؛ درحالی‌که هسته‌ی مرکزی SLS به چهار موتور مجهز است. به‌‌گفته‌ی ناسا، با‌‌‌توجه‌‌‌‌به عملکرد صحیح این کنترل‌کننده در طول آزمایش یکپارچه اولیه که در مارس ۲۰۲۱ انجام شد، عملکرد نادرست کنترل‌کننده‌ی پرواز موتور تعجب‌آور است.
مهندسان پس از شناسایی مشکل، بازرسی و عیب‌یابی‌های بیشتری انجام دادند؛ اما درنهایت تصمیم گرفتند کنترل‌کننده‌ی معیوب را تعویض کنند. ناسا می‌گوید اکنون موشک عملکرد درستی دارد؛ اما مهندسان به کشف دلیل اصلی بروز این مشکل ادامه می‌دهند. ناسا اکنون در حال بررسی زمان‌های مناسب پرتاب در مارس و آوریل آینده است. درصورتی‌که جدول زمانی اعلام‌شده‌ی مایک سارافین، مدیر مأموریت آرتمیس-۱، با وجود کشف این نقص فنی هم‌چنان معتبر باشد، پرتاب‌های اولیه‌ی SLS در میانه‌ی مارس و آوریل اجرا خواهد شد.
بااین‌همه، هنوز کارهای زیادی ازجمله آزمایش‌های ارتباطی بیشتر و آزمایش شبیه‌سازی شمارش معکوس و بررسی نهایی عملکرد SLS و اوریون باقی مانده است. اجرای موفقیت‌آمیز WDR نقطه‌ی عطفی خواهد بود که پس از آن ناسا قادر خواهد بود تاریخ دقیق پرتاب را ارائه دهد.
منبع: زومیت