شرکت "آی‌بی‌ام"(IBM) می‌گوید تراشه کوانتومی جدیدش موسوم به "ایگل"(Eagle) به معنای "عقاب" را که ۱۲۷ کیوبیتی است، نمی‌توان توسط ابررایانه‌های کلاسیک شبیه‌سازی کرد.
به گزارش ایسنا و به نقل از انگجت، شرکت “IBM” ادعا می‌کند که گام بزرگی به سمت رایانش کوانتومی کاربردی برداشته است. این شرکت امروز از تراشه جدید خود موسوم به “ایگل”(Eagle) که یک پردازنده کوانتومی ۱۲۷ کیوبیتی است، رونمایی کرد.
“آی‌بی‌ام” ادعا می‌کند که این تراشه اولین پردازنده‌ای است که نمی‌تواند توسط یک ابررایانه کلاسیک شبیه‌سازی شود. برای درک معنای این حرف، این شرکت می‌گوید برای شبیه‌سازی “ایگل” به بیت‌های کلاسیک بیشتری نسبت به اتم‌های موجود در هر انسان روی زمین نیاز دارید.
“آی‌بی‌ام” این پیشرفت را به طراحی جدیدی نسبت می‌دهد که اجزای کنترلی پردازنده را در چندین سطح فیزیکی قرار می‌دهد، در حالی که کیوبیت‌ها روی یک لایه قرار دارند. “آی‌بی‌ام” می‌گوید این معماری، امکان افزایش قابل توجهی در قدرت محاسباتی را فراهم می‌کند.
یکی از جنبه‌های “ایگل” که “آی‌بی‌ام” در حال حاضر درباره آن صحبتی نکرده است، حجم کوانتومی آن است. این معیار که توسط “آی‌بی‌ام” ابداع شده است، تلاش می‌کند تا عملکرد یک رایانه کوانتومی را با نگاهی کلی به بخش‌های مختلف آن اندازه‌گیری کند و نه تنها کیوبیت‌ها را در نظر می‌گیرد، بلکه نحوه تعامل آنها با یکدیگر را نیز در نظر می‌گیرد. هرچه حجم کوانتومی بیشتر باشد، رایانه کوانتومی توانایی بیشتری در مقابله با مسائل دشوار دارد.
“جری چاو” مدیر واحد توسعه سیستم سخت‌افزار کوانتومی “آی‌بی‌ام” گفت: اولین پردازنده ۱۲۷ کیوبیتی “ایگل” ما به عنوان یک سیستم اکتشافی در فضای ابری “آی‌بی‌ام” برای انتخاب اعضای شبکه کوانتومی “آی‌بی‌ام” در دسترس است.
بدون دانستن حجم کوانتومی پردازنده “ایگل” به سختی می‌توان گفت که دقیقاً چگونه با نمونه‌های قبلی مقایسه می‌شود. در اکتبر گذشته شرکت “هانیول”(Honeywell) ادعا کرد که “سیستم مدل H۱” دارای حجم کوانتومی ۱۲۸ با تنها ۱۰ کیوبیتِ متصل است و این در حالی است که اوایل امسال، شرکت “آی‌بی‌ام” یک سیستم ۲۷ کیوبیتی با حجم کوانتومی ۶۴ را معرفی کرد که نشان می‌دهد پردازنده جدید این شرکت بسیار قدرتمند است، اما ذکر تعداد کیوبیت‌ها به تنهایی نمی‌تواند قدرت این تراشه را به ما نشان دهد و دانستن حجم کوانتومی نیز نیاز است.
نکته قابل توجه در مورد “ایگل” این است که “آی‌بی‌ام” با معرفی آن ادعای برتری کوانتومی نکرده است، بلکه طبق گفته این شرکت، معرفی این تراشه گامی به سوی آن نقطه عطفی است که “آی‌بی‌ام” در نظر دارد، اما این پردازنده هنوز در نقطه‌ای نیست که بتواند مسائلی را که رایانه‌های کلاسیک قادر به حل آن نیستند، حل کند.
در سال ۲۰۱۹ وقتی “گوگل” ادعا کرد که با سیستم “سیکامور”(Sycamore) به برتری کوانتومی دست یافته است، جنجال برانگیز شد. در آن زمان، “آی‌بی‌ام” ادعاهای “گوگل” را “غیرقابل دفاع” خواند و گفت که واقعیت این است که گوگل یک رایانه برای حل یک معادله خاص ساخته است.
برتری کوانتومی در محاسبات کوانتومی، توانایی بالقوه دستگاه‌ها برای حل مشکلاتی است که رایانه‌های کلاسیک عملاً از انجام آن ناتوان هستند.
گفتنی است که “آی‌بی‌ام” از ماه آینده “ایگل” را در دسترس اعضای منتخب شبکه کوانتومی خود قرار خواهد داد.
منبع: خبرگزاری دانشجویان ایران