ناسا یک برنامه ۳.۴۶ میلیارد دلاری برای خنک سازی آتشفشان خطرناک "یلو استون"(Yellowstone) و برداشت انرژی آن دارد، چرا که معتقد است تهدید آتشفشان‌ها به طور قابل توجهی بیشتر از تهدید برخورد سیارک‌ها با زمین است.
در زیر چشمه‌های آب گرم و آبفشان‌های زیبای پارک ملی “یلو استون”، یک مخزن بزرگ از ماگما قرار دارد که می‌تواند روزی به عنوان یک اَبَرآتشفشان فوران کند.
به گفته ناسا، ابرآتشفشان یکی از بزرگترین تهدیدهای طبیعی برای تمدن بشری است و به طور قابل توجهی خطرناکتر از تهدید برخورد سیارک‌ها با زمین است. به همین دلیل است که ناسا یک برنامه بلند پروازانه برای اطمینان از خاموش ماندن آتشفشان “یلو استون” واقع در ایالت “وایومینگ” طراحی کرده است. ناسا همچنین با این برنامه، برق آن منطقه را تأمین خواهد کرد، هرچند که هزینه این پروژه ۳.۴۶ میلیارد دلار است.
اگرچه فوران “یلو استون” در آینده نزدیک بسیار بعید است. در واقع شانس برخورد یک سیارک با عرض پنج تا ۱۰ کیلومتر مانند آن سیارکی که دایناسورها را منقرض و از صفحه روزگار محو کرد، ۰.۰۰۰۰۰۱ درصد و بسیار ناچیز است، در حالی که پیش‌بینی می‌شود “یلو استون” تا ۱۰ هزار سال آینده فوران نخواهد کرد.
با این حال، در سال ۲۰۱۷، “برایان ویلکاکس” که عضو شورای مشورتی ناسا در زمینه دفاع سیاره‌ای است، در مورد تهدید برخورد سیارک‌ها و دنباله‌دارها تحقیق کرد و گفت که در این مطالعه به این نتیجه رسیده که تهدید ابرآتشفشان‌ها به طور قابل توجهی بیشتر از سیارک‌ها یا دنباله‌دارها است.
تقریباً ۲۰ ابرآتشفشان بر روی زمین وجود دارد و فوران‌های بزرگ آنها به طور متوسط هر ۱۰۰ هزار سال یک بار رخ می‌دهد. اما زمستان طولانی پس از فوران ابرآتشفشان می‌تواند از دسترسی جمعیت جهان به غذای کافی جلوگیری کرده و منجر به گرسنگی و قحطی گسترده شود.
“ویلکاکس” برنامه‌های ناسا را برای جلوگیری از این اتفاق توضیح داد. وی می‌گوید، ناسا می‌داند که این برنامه بدون خطر نیست، اما در نهایت می‌تواند به کاهش تهدید این ابرآتشفشان برای بشریت کمک کند. در این طرح حفره‌هایی در پایین‌دست ابرآتشفشان و خارج از مرزهای پارک ملی “یلو استون” ایجاد شده است.
هدف این طرح، حفاری دو کانال به سمت مرکز ابرآتشفشان است، به طوری که از یکی از کانال‌ها به داخل مرکز آتشفشان آب پمپاژ کند و در نتیجه‌ی این کار، دمای داخلی ابرآتشفشان کاهش یافته و آب وارد شده نیز به صورت بخار از سمت دیگر خارج شود. در این طرح، بخار تولید شده می‌تواند به عنوان منبع تولید برق برای مناطق اطراف استفاده شود و بدین ترتیب بخشی از هزینه انجام این طرح جبران خواهد شد.
سازمان دهندگان این پروژه همانطور که گفته شد، آب سرد با فشار بالا به درون ابرآتشفشان پمپاژ می‌کنند و سپس آب به صورت بخار از کانال دیگر خارج می‌شود. این آب سرد، ابرآتشفشان را خنک می‌کند، در حالی که در این حین تبخیر می‌شود و بخار حاصل به دمای تقریبی ۳۵۰ درجه سانتیگراد می‌رسد و می‌تواند برای تولید برق مورد استفاده قرار گیرد. ناسا می‌گوید این ابرآتشفشان‌ها می‌توانند ده‌ها هزار سال مناطق اطراف را تغذیه کنند.
“ویلکاکس” می‌گوید: “یلو استون” در حال حاضر حدود شش گیگاوات گرما منتشر می‌کند. از طریق حفاری به این روش، می‌توان از آن برای ایجاد یک نیروگاه زمین‌گرمایی استفاده کرد که انرژی الکتریکی را با قیمت‌های بسیار رقابتی در حدود ۰.۱۰ دلار به ازای هر کیلووات ساعت تولید کند.
به گفته “ویلکاکس”، این طرح فعلا در مرحله تئوری است و هنوز اطلاعاتی در مورد خطرات حفاری در کنار این ابرآتشفشان وجود ندارد.
با این حال، “ویلکاکس” معتقد است که هزینه این آزمایش ۳.۴۶ میلیارد دلاری می‌تواند توسط شرکت‌های تولید انرژی زمین‌گرمایی تأمین شود، چرا که سرمایه آنها بازمی‌گردد و برق تولید می‌کنند که می‌تواند برای ده‌ها هزار سال به طور بالقوه انرژی مورد نیاز این منطقه را تامین کند.
وی افزود: علاوه بر این، مزیت بلندمدت این طرح این است که از فوران ابرآتشفشان در آینده که می‌تواند زندگی بشر را تهدید کند، جلوگیری می‌شود.
ناسا علاوه بر تلاش برای یافتن روشی برای کاهش تهدید ابرآتشفشان‌هایی مانند “یلو استون”، امیدوار است که رویکرد کلی آن دیگران را در جامعه علمی تشویق کند تا با این مشکل برخورد کنند.
منبع: خبرگزاری دانشجویان ایران