ستاره‌شناسان به تازگی سیاره کوچکی را کشف کرده‌اند که به سمت منظومه شمسی در حال حرکت است.
لبه منظومه شمسی ما مملو از اجرام شگفت‌انگیز از گذشته باستانی جهان است، اما به تازگی مشخص شده که یکی از این اجرام در حال حرکت به سمت همسایگی زمین است.
ستاره‌شناسان یک سیاره کوچک را در مسیری که در مدار ۶۰۰ هزار ساله خود ملاقات نزدیکی با خورشید خواهد داشت، شناسایی کرده‌اند.
البته هیچ خطری ما را تهدید نمی‌کند، اما در مقیاس‌های کیهانی، اغراق نیست که این واقعه را یک ملاقات نزدیک بنامیم.
گفتنی است آخرین باری که یک جرم به این میزان به ما نزدیک شده است، نئاندرتال‌ها هنوز زنده بودند.
این سیاره کوچک که “۲۰۱۴ UN۲۷۱” نامیده می‌شود، اخیراً در داده‌های گرفته شده بین سال‌های ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۸ از پروژه “بررسی انرژی تاریک”(DES) کشف شد. قطر آن بین ۱۰۰ تا ۳۷۰ کیلومتر تخمین زده شده است و اگر یک دنباله‌دار از خارج از منظومه شمسی باشد، یک دنباله‌دار بسیار بزرگ است.
“بررسی انرژی تاریک”(DES) یک بررسی در طیف نور مرئی و نزدیک به مادون قرمز است که هدف آن بررسی پویایی گسترش جهان و رشد ساختارهای مقیاس بزرگ است.
“محققان می‌گویند: این جرم در مقیاسی مشابه، اگر بزرگ‌تر از آن نباشد، مانند دنباله‌دار بزرگ “C/۱۷۲۹ P۱” است و تقریباً بدون شک بزرگترین جرم “ابر اورت” است که تاکنون کشف شده است.
برجسته‌ترین ویژگی “۲۰۱۴ UN۲۷۱” مسیر حرکت آن به دور خورشید است که به شدت گریزنده از مرکز و غیر عادی است و در مدار خود از “ابر اورت” به درون منظومه شمسی حرکت می‌کند و دوباره به همانجا برمی‌گردد. ملاقات این جرم آسمانی با منظومه شمسی ما هر ۶۱۲ هزار و ۱۹۰ سال یک بار رخ می‌دهد.
تفاوت بزرگی که در این ملاقات وجود دارد این است که این بار که نزدیکترین گذر از زمین را انجام دهد، می‌توانیم آن را ببینیم. “۲۰۱۴ UN۲۷۱” در حال حاضر تقریباً ۲۲ واحد نجومی(AU) از خورشید فاصله دارد. یک واحد نجومی برابر با فاصله خورشید تا زمین است.
به عبارت دیگر، این سیاره کوچک یا مینی‌سیاره در حال حاضر از نپتون به خورشید نزدیکتر است و تقریباً در فاصله ۲۹.۷ واحد نجومی قرار دارد. این مینی‌سیاره در حال نزدیک شدن به ماست و طی هفت سال مسافت اعجاب انگیز هفت واحد نجومی را طی خواهد کرد. این جرم آسمانی در سال ۲۰۳۱ به نزدیکترین فاصله خود با خورشید خواهد رسید و از فاصله ۱۰.۹ با خورشید عبور می‌کند و به مدار زحل نزدیک می‌شود.
با این حال، این سیاره کوچک باید قبل از نزدیکترین ملاقات خود با خورشید، دنباله یک دنباله‌دار معمولی را تشکیل دهد که این یک فرآیند طبیعی شامل بخار شدن مواد یخ زده به دلیل گرمای زیاد خورشید است.
اگر همه چیز طبق نظریه محققان پیش برود، ستاره‌شناسان از فرصتی بی‌بدیل برای بررسی یک جرم نادر از “ابر اورت” و بدون نیاز به ارسال یک کاوشگر به مسافتی فراتر از سیاره پلوتو برخوردار خواهند بود. اما متأسفانه ستاره‌شناسان آماتور بدون یک تلسکوپ قدرتمند احتمالاً هیچ چیز هیجان‌انگیزی نخواهند دید.
ستاره‌شناسان می‌گویند “۲۰۱۴ UN۲۷۱” احتمالاً به اندازه پلوتو یا حتی کمتر درخشندگی خواهد داشت. اما با وجود این، می‌توانیم مطمئن باشیم که ستاره‌شناسان حرفه‌ای گنجینه تصاویر خود از این جرم را احتکار نمی‌کنند و آنها را به محض دسترسی به اینترنت روانه فضای مجازی خواهند کرد.
هنگامی که این سیاره کوچک این ملاقات را انجام دهد، دوباره در بازگشت به تاریکی وحشتناک “ابر اورت” صدها هزار سال در راه خواهد بود تا زمانی که به فاصله سرسام‌آور ۶۰ هزار واحد نجومی به حداکثر فاصله خود از خورشید برسد.
منبع: خبرگزاری دانشجویان ایران